De puppies eten sinds een paar dagen een beetje vlees, biefstuk tartaar. (Zonder uitjes). Dat is goed te zien aan de gewichten, die vertonen een nog sterker stijgende lijn..alsof Sint Pokon is langsgeweest.

Het is ontzettend leuk om ze zo’n balletje vlees te geven. Eerst heel aarzelend proeven, besluiten of het lekker is, ja, het kan er mee door, oh, het is best aardig, ah, ik wil nog wel een stukje geloof ik..

En nu weten ze allemaal wat het is, eten vlot en vinden het geweldig!

Zo zijn er meer nieuwe dingen. We vonden dat ze eigenlijk af en toe wat meer ruimte moesten hebben. Dus hebben we een klein rennetje om de werpkist gezet, zodat ze af en toe de pootjes eens kunnen strekken.

Maar dat was toch nog een hele stap. Eeek..wat is de wereld groot!

Wie durft het eerst?

Van het veilige vetbedje op het rare ribbeltjeskarton..hier de drie dappersten.

Na deze spannende ervaring gauw weer slapen op de veiligste plek die je kunt bedenken..mamma’s hoofd.

Een knuffel van de grote baas, altijd lekker.

Als de puppies slapen, kunnen wij mooi even naar de Ikea. Even wat dingetjes voor de puppies scoren. Waaronder voor elk puppie een dekentje. Die zullen we af en toe bij Donna leggen, en af en toe in het nest. Dat zullen dus geen brandschone dekentjes zijn, maar wel met erg belangrijke, veilige geuren voor de puppies. En alle puppies mogen er eentje meenemen naar hun toekomstige familie, net als een mandje, een lijntje en een halsbandje.  We hebben ook een oppashond gekocht voor de puppies.

Daar kunnen de puppies, als ze wat groter zijn, eens lekker tegenaanliggen, als Donna eens even het bos in is. Het is een braaf beest, ik heb er al echt een band mee.