Vrijdag en zaterdag waren drukke, gezellige maar vooral belangrijke dagen voor ons. Vrijdag kwamen Han, Katja, Ad en Renny. We hebben de pups ontzettend goed bekeken. De mening van deze vier mensen is belangrijk voor me, ze kennen de lijnen van a tot z, en gaven me heel goed advies. Op de zaterdag kwamen Tinne, Monique, Nikki en nog twee mensen van wie ik heel graag wilde horen wat zij van de pups vonden. Allen op en top Whippetkenners, met een scherpe blik, een uitstekend en goed gefundeerd oordeel en bovenal, een grote liefde voor het ras in groter verband, maar ook voor elk individueel Whippetje. (Maggie en Donna zijn ook sufgeknuffeld, niet alleen de pups.) Sabrina was beide dagen bij me, dus konden we lekker nakletsen ’s avonds en de notulen die Sabrina zo fijn heeft gemaakt, er nog eens op nalezen. Uiteindelijk is er het volgende uitgekomen:
Het Rode meisje blijft bij ons wonen. Haar stamboomnaam is Ballistic Sea Fury, en thuis noemen we haar Truffel.
Van Katja kreeg ik net een foto binnen van een voorouder van Truffel, via haar vader Jagga, namelijk de werkelijk schitterende reu Starline Reign On, SBIS winner. #1 Sire In the History of the Breed (123 AKC Champions). En ja, ik zie wel een tikje gelijkenis, maar zoveel mazzel zal ik wel niet hebben, in mijn eerste nest.
Maar ja, hopen mag een mens natuurlijk altijd. Ik zal in ieder geval erg zuinig op haar zijn. Net zoveel stemmen kreeg het Appelgroene meisje en haar houd ik in co-ownership met Sabrina. Het Appelgroene meisje gaat bij haar tante Indie wonen, de nestzuster van Donna, dus die zal zich snel thuisvoelen en met heel veel liefde verzorgd worden door Sabrina. Deze fraaie dame gaat Ballistic Dakota heten, en houdt als roepnaam Dakota.
Ik ga het heel moeilijk vinden om afscheid te nemen van de blauwe reu. Hij lijkt het meest op zijn pappa Jagga en doet ons in zijn rust en vriendelijkheid toch stiekum een beetje aan Harley denken. Hij heeft een prachtige expressie, de donkere ogen van zijn vader komen schitterend uit op zijn mooie smoeltje. Maar hij gaat een fijn leven krijgen bij Dennis, Brenda, Lucy en Sandy, daar ben ik zeker van en ik hoop hem nog vaak te zien en te kunnen knuffelen. Zijn naam is Ballistic Hunter en hij blijft Hunter(tje) heten.
Het knappe paarse meisje gaat naar Limburg, naar Jan en Ivonne. Ze komt op een goed moment in hun leven en zal met veel liefde en zorg grootgebracht worden. Ze gaat dus niet zo ver bij ons vandaan wonen en ik hoop nog vaak te genieten van haar prachtige hoofdje, mooie hals en haar lieve karakter. Zij gaat Ballistic Fouga Magister heten, haar roepnaam is geloof ik nog in beraad.
Het mooie roze meisje gaat naar Herma en haar zoons Djosh en Djeff. Ik geloof dat Djeff haar eigenlijk een beetje uitgezocht heeft, hij wist in ieder geval al dat zij het ging worden! Het is een lief wijffie en ze gaat een toekomst tegemoet met mooie fietsvakanties (in de fietskar), wandelingen in mooie gebieden en goede zorgen van Herma en haar zoons. Haar stamboomnaam wordt Ballistic Gloster Meteor en thuis heet ze Anil.
Bij het kerstmeisje hadden we alledrie al heel snel een intuïtief gevoel, bij wie zij zou moeten gaan horen. En zo is het ook gegaan. Het is een parmantig klein ding, stevig en met de houding van een raspaardje. Zij gaat Amsterdam onveilig maken bij Marijn en René. Haar stamboomnaam is Ballistic Tiger Moth (daar heeft de vader van Marijn op gevlogen) en haar roepnaam is Sprotje. 🙂
Het oranje meisje heeft een droomgezichtje, een prachtig vachtje, mooie aftekening en de bouw van een goede coursinghond. Zij wordt een Hageneesje, gaat vlak bij het strand wonen bij Kate en Sander en gaat daar een heerlijk leven krijgen. Kate is Engelse, dus voor haar hebben we de naam van een wat ouder Brits gevechtsvliegtuigje, die op de een of andere manier bij haar past: Ballistic Fairey Firefly. Thuis heet ze Freya.
En dan, last but not least, onze groene reu. Hij lijkt het meest op zijn heerlijke moeder. Een doerak, net zoals Donna was als pup, maar hij is ook altijd in voor een knuffelpartij. Zijn stamboomnaam is Ballistic Spitfire, en thuis gaat hij Melvin heten. Zijn thuis is bij de heer en mevrouw Bulteel, in België. Daar gaat hij het heel goed krijgen. Ze hebben al twee Whippets gehad, de ene is veertien geworden en de andere vijftien, dat schept vertrouwen en deze boef is bij hen dus in goede handen. Hij gaat al snel naar school heb ik begrepen, dat is vast goed voor hem.
De puzzel is dus gelegd en alle stukjes passen in elkaar. Dat geeft mij een heerlijk gevoel. Nu moet ik ze nog twee weken heel zien te houden (het is een ruig stelletje bij elkaar), dan loslaten (waar ik nog even niet teveel aan denk) en dan zijn er dank zij Donna en Jagga zeven fijne Whippets die uitvliegen, en ééntje die op de basis blijft.
Alle mensen die ons vrijdag en zaterdag zo geholpen hebben, verwend met heerlijk gebak (foto’s volgen), schitterende cadeaus, vriendelijke woorden, hartelijk gelach en uitstekende adviezen: nogmaals mijn dank. En kom nog eens terug..