Morgen zijn de puppies 20 dagen, en zullen ze hun eerste balletje vlees krijgen. Ze zijn er aan toe, en ook aan meer ruimte. Donna ligt niet veel meer tussen haar kroost, ze gaat wel om het uur voeden.

Als ze de kist in komt, gaan de pups gelijk ten aanval. Ze moet dan even een vrij plekje zien te vinden, wat pups wegvegen en als ze dan ligt, lijken het wel kleine Piranhas.

Als de buikjes dan weer vol zijn, kunnen ze heerlijk, in allerlei houdingen, gaan liggen uitbuiken.Dan gaan sommige pups bijna op echte whippets lijken.

Die koppies zien er zo schattig uit als ze ernstig liggen te drinken.

Ze kunnen trouwens ook in echt onmogelijke houdingen liggen drinken, zoals ondersteboven..

Ik poets om de dag de werpkist lekker uit, en leg er een schoon vetbedje in. Dan moeten de pups er even uit. Het zal wel de laatste keer zijn dat ze met zijn allen in dit kratje pasten.

Inmiddels hebben we ook Sander en Kate ontmoet, één van de pups gaat bij hen wonen. Sander werkt lekker veel van huis uit. En Kate is een paardendame. Opvallend hoeveel mensen die van paarden houden, ook van Whippets houden. Hun puppie zal in mei al naar Engeland meegaan, naar een groot paardenevenement.

Het rode- en het kerstmeisje zoeken vaak elkaars gezelschap. De grootste en de kleinste.

Het worden meer en meer echte hondjes. Ze spelen al, bijten elkaar een beetje, blaffen soms al boos (een heel lief klein blafje hoor je dan), het is te schattig voor woorden. Dik genieten dus.

No press, please!

Soms zijn het net Koalabeertjes.

En na het spelen een grote geeuw..en gauw weer een uurtje slapen.

En dan nog een laatste foto: Het oranje meisje en mijn echtgenoot, die vandaag de leeftijd van 55 hele jaren bereikt heeft. Nog proficiat, schat!