Truffel heeft een volle agenda. Elk weekend is er wel iets gezelligs. En dat vindt Truffel helemaal geweldig. De auto vindt ze inmiddels o.k., en alles en iedereen is leuk. Het is heerlijk om met mijn meissie op pad te gaan en samen de wereld te ontdekken.
Afgelopen zondag gingen we naar Sabrina, in Rijnsburg. Sabrina en ik zijn samen eigenaar van Dakota, Truffels knappe zus. In het nest had zij het lichtgroene bandje. Ik was zo benieuwd hoe Dakota aan het opgroeien was (en ben zeker niet teleurgesteld!) Na de lange rit, eerst een bakkie, en toen lekker naar het strand. De zusjes gingen niet bepaald zachtzinnig met elkaar om.
Maar ze hadden lol voor tien. Je komt van alles tegen op zo’n strand. Bijvoorbeeld een ontplofte ijsbeer,
lompe labradors om lekker achter aan te zitten en in de kont te bijten,
maar het allerleukste is toch wel spelen en rennen met je zus. Dakota en Truffel zijn schitterend aan elkaar gewaagd, twee echte Dragonladies, felle tantes met weinig angst. Hier een nek-aan-nekrace,
en heerlijk door het water rennen. Strand en windhonden (én een zonnetje), een prachtcombinatie.
Het zijn twee heerlijke meiden, de gezusters.
Na alle fysieke inspanning, even lichamelijke rust. Tijd voor socialiseren met andere diersoorten. Sabrina’s moeder, Anja, heeft twee mooie Friese paarden, en Tessa, Sabrina’s zus, een lieve pony. We gingen ze eens opzoeken in de stal. Dakota verblikt of verbloost niet bij kennismaking met Lies, een echt enorm groot paard.
Truffel zie je even denken: Jee, zo’n paard is wel Verekkes Groot, zeg!!
Maar ze besluit, gelukkig, dat paarden leuk zijn.
Ook even kennis maken met de schapen.
Maar hier halen we de pups snel weg. Er wordt namelijk druk gelammerd, en schapenmoeders hebben ook recht op een rustige bevalling. Hier een lam, vers van de pers. Maar het ziet er niet zo goed uit..
Deze is al wat ouder, en ziet er heel wat meer welvarend uit.
Anja, Sabrina en Tessa trakteren ons op een lekkere pannenkoek. De pups gaan uiteraard gewoon mee naar het pannekoekenrestaurant. Ze zijn bekaf, dus we leggen ze lekker in een pluchen mandje naast ons. Niets meer van gehoord, tijdens het eten.
Bij Sabrina thuis, nog heel even spelen voordat we de lange rit naar huis aanvangen. Lekker nog even samen op de bank,
Nog heel even stoeien,
en nog wat meer stoeien,
Maar dan is het echt mooi geweest, en tijd om te gaan. Het was een heerlijke dag. Sabrina, je zorgt fantastisch voor “onze” Dakota, ze is bij jou in superhanden en daar wil ik je heel erg voor bedanken.