Afgelopen weekend reden Truffel en ik naar het Rijk van de Salty Sands. Het jongste Sandje, Hazel, een beige beauty, is twee weken jonger dan Truffel en Monique en ik vonden dat ze best vriendinnetjes zouden kunnen worden.  Eens kijken of de twee jongedames er dezelfde mening op nahouden.

Nou, dat zat wel goed. Na een korte kennismaking binnen, lekker naar het strand. Daar gaan de beide dames, op naar de blanke top der duinen.

Hoewel Hazel twee weken jonger is, waren beide dames uitstekend aan elkaar gewaagd. Het was geweldig om ze zo heerlijk te zien stoeien.

Hartstikke goed om al zo jong je eigen lijf te leren kennen en te kunnen rennen op allerlei verschillende soorten terrein. Het is trouwens niet alleen hun eigen lijfje, dat ze leren kennen. Hier vragen ze zich waarschijnlijk af, waarom deze meneer zijn knikkerzak onder zijn staart bewaart..

Het is lekker rennen op het zand. Hier een whippetpuppypootafdrukje..ahh..

Monique heeft haar mooie camera meegenomen. Ze maakt een foto van de twee meiden, die op haar af komen rennen. Nu maar hopen, dat ze niet alleen kunnen rennen, maar ook kunnen remmen..

Maar ze heeft erg mooie foto’s gemaakt. Monique heeft het even hartstikke druk met haar vrijwilligerswerk (het penningmeesterschap) voor de Nederlandse Whippetclub, en dus heb ik de eer om het blogje over dit weekend te schrijven. Ze stuurde me de onderstaande foto’s:  Een rennende Hazel,

een rennende Truffel,

en beide meissies samen.

Nog meer rennen,

en nog wat meer, want dat staat nou eenmaal in je C.A.O. als whippetpup.

Zalig om die twee whippetkleuters zo in actie te zien.

Natuurlijk is er ook wel eens een akkefietje. Dat kan niet anders, met twee van die pittige dames.

Maar dat hoort erbij, en ze doen bepaald niet voor elkaar onder.

Mooi spul, dat is het.. Wat ik ook zo mooi vindt, is dat er bij Monique thuis nu vier generaties zijn. Overgrootmoeder Chloe, oma Jewel, moeder Hinde en dan Hazeltje.. dat wil ik eigenlijk ook wel. Al zullen de Ballisticjes nooit zo op elkaar lijken als dit viertal.

Weer thuis in Den Helder. Lekker even op de bank, met een bot. Hè get, daar zijn de paperazzi weer. En mijn oor zit helemaal niet goed..

We krijgen gezellig visite. Rond vier uur komt Virginie, met haar whippets Dune en Dusty.

Syl en Ben komen met hun lieve Flow, en Noor en Peter met whippets Elmo en Kiba, vader en dochter. Syl heeft cadeautjes bij zich voor Hazel én voor Truffel..wat lief.  Syl en Hazel

En Syl met Truffel.

Op zo’n avond is er, onder andere, uiteraard ook halsbandjestalk.

Noor had vanuit Den Haag een compleet Indonesisch buffet meegenomen.  Het was erg lekker. Toch, Hinde?

Noor knuffelt Truffel. Truffel ligt op één van de chique slaapzakken van Virginie, die héél mooi bij Truffel kleuren..hmm, het adres van de maker maar eens vragen.

Maar nu de hamvraag: is de basis voor een vriendschap tussen Hazel en Truffel gelegd?  Ach, het zou zo maar kunnen..

Samen knagen aan een bot, samen slapen in een mandje,

En de volgende dag nog even samen spelen in het hoge gras.

Het was een mooi weekend, voor vele herhalingen vatbaar.

Bedankt voor de gastvrijheid, Monique, en voor de vele mooie foto’s!