Afgelopen weekend was er een reünie van de broeders en gezusters Rouw. Met zijn allen kamperen op een mooie natuurcamping bij Elburg.  Hier de aanwezige zes van de in totaal negen broers en zusters.

Beregezellig, en ook nog heerlijk weer. Dat vraagt om barbecue!

 

Hier Wif met zijn geweldige constructie. De onderkant van een stofzuiger, en hierop een rooster, gemaakt van een winkelkarretje. Ach ja, die karretjes kosten ook maar 50 cent, da’s eigenlijk best goedkoop! Het onderstel fungeerde ook als kachel, op de toch wel koelere avonden.

 

Heerlijk, met warme voeten bijkletsen met een wijntje. De jongste deelnemer was Pascal, de zoon van Mirjam, drie jaren oud. Hij is al eens op dit weblog verschenen, toen hij nog maar 10 maandjes was, al zoenend met Donna. 

 

Maar nu is hij al weer drie, praat als Brugman en een machtig mooi manneke. Met de levendige fantasie van de driejarige. Pascal zag namelijk wat andere kindjes en wilde graag meespelen. Maar hij was in eerste intstantie niet zo welkom, en met grote (piepschuim) zwaarden werd hij zelfs een beetje weggejaagd, zoals dat nu eenmaal gaat bij kindjes. Een beetje sneu kwam hij dus weer terug bij de Rouwtjes. Maar moeder Mirjam had een plan. Ze nam Pascal even mee naar de trekkershut waar zij beiden overnachtten, en trok hem zijn Spiderman-pak aan. Toen kwam dus niet Pascal naar buiten, maar helemaal 100 % Spiderman! Mentaal twee keer zo groot en zo breed geworden, ging hij onbevreesd naar de kindjes toe en eiste zijn plaats op in hun spel. Prachtig.

 

Natuurlijk moeten Spidermannetjes ook vliegles krijgen. Hier een demo van Spidertante Petra.

 

En als je als klein ventje dan echt moe bent, en er nog niet aan toe wilt geven, doe je gewoon nog een spelletje Angry Birds.

 

Ondertussen was de kachel bijna uit, genoten we nog even van de kooltjes die nog veel warmte afgaven (op de foto lijkt het wel een soort paarse Hortensia by night) en gingen we lekker slapen.

 

De volgende dag natuurlijk Elburg verkennen. Een prachtig stadje, met een mooie haven,

 

schattige steegjes,

 

Mooie historische huizen en de laatste werkende touwslagerij van Nederland.

 

Mart steekt zijn hoofd in de bek van de leeuw. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar het leeuwenbekkie was niet al te groot, Mart bezit een nogal flink hoofd en zodoende ziet het er toch meer uit als een soort liefdesscène.

 

Maggie is dit weekend bij David gebleven. Ze houdt niet van autorijden, er viel niets te coursen en Daaf wilde eigenlijk nog wel iets thuis hebben om te knuffelen. Ze heeft het goed gehad. Maar Donna en Truffel waren mee en konden vanuit hun eigen weilandje voor de caravan lekker alles bekijken.

 

Gelukkig gebeurden er voldoende voor Truffel interessante dingen,

 

en kreeg ze ruim voldoende aandacht. Hier een knuffel van neef Thijs.

 

Had ik al gezegd dat het zulk prachtig weer was? Ja hè..maar het was zo mooi, dat ik het gewoon nog een keer zeg. Heerlijk zitten in het zonnetje..

 

Helaas waren de wespen nogal talrijk aanwezig. Donna ziet altijd kans om ze te doden, onschadelijk te maken en dan op te eten. Hoe ze het doet, ik weet het niet. Truffel weet het helaas ook niet. En eet toch een wesp. Al jammerend en hijgend komt ze aan mijn voeten liggen, gestoken. Dus (leve de Smartphone) gelijk even de dichtstbijzijnde dienstdoende dierenarts opgesnord en om advies gevraagd. Een half uurtje goed observeren, zei hij, en als ze meer gestresst wordt, direct deze kant opkomen. Maar Truffel’s ademweg was gelukkig vrij en na een minuut of twintig was het leed weer geleden en wilde ze best wat lekkers en een aai en een wandeling en alles wat er verder maar mogelijk was. Toch hebben we haar de rest van de middag maar wat rustig gehouden. Die puberpups hebben geloof ik een heel legioen Engeltjes op hun schouders zitten. Dat haar mond en keeltje weer helemaal in orde waren, bewees ze door het hoesje van mijn mobieltje en het dopje van de trekhaak volledig te mollen.

Zondagmiddag, na een hartelijk afscheid, weer naar huis en daarna natuurlijk even het bos in, om de honden even lekker uit te laten rennen. Maggie geniet van het rollen in een vreemde substantie,

 

Truf speelt met een Chihuahua,

 

en dan is er weer een druk en gezellig weekend voorbij. Op naar de werkweek!