Heerlijk weer voorspeld voor het hele weekend! We besluiten de dag te plukken, hoeveel van dit soort mooie weekends zouden we nog krijgen? Dus besloten mijn moeder en ik naar Den Bosch te gaan. Lekker beetje winkelen, terrasje..hoe mooi kan het leven zijn. Het was er ramdruk. Markt, Open Monumentendag, en lekker weer, dat trekt mensen. Gelukkig waren we met de trein, dus geen parkeerproblemen. Direct voor het station glanst de Gouden Draak op zijn hoge plaats.
Er is een nieuw modeparadijs geopend, Zoomers geheten. We checken het uit. De architectuur en de aankleding zijn prachtig. Vooral de lampen zijn schitterend, hier slechts één van de vele mooie creaties.
Maar de kleding is bedoeld voor slanke jonge mooie mensen met een flink kledingbudget (Liz, check it out! ) en niet zo zeer voor mijn moeder of mij. Als ik een hippe verkoper vraag of ze ook grote maten hebben, zegt hij: “uh..sommige merken gaan wel tot XL!” Lachend verlaten we de zaak dus maar weer, dat gaat hem niet worden voor tante Annemarie. Daarna gaan we maar eens richting St. Jan, die eindelijk uit de steigers is. Blijft een prachtkerk.
En natuurlijk pikken we een terrasje.
Heerlijk mensen kijken onder het genot van een droog wit wijntje. En als de winkels dicht gaan, hebben we nog niet zo’n zin om naar huis te gaan. De zon is nog zo heerlijk warm, en het is nog zo gezellig. Dus scoren mam en ik een pizzaatje.
Zondags weer zulk lekker weer, dus gaan we heerlijk barbecuen. Onze Chef staat vlees te marineren in de keuken, onder grote belangstelling van de honden.
Als Mart klaar is, denkt hij met zijn biertje in het zonnetje te kunnen gaan zitten. Maar helaas.
En als hij dan eindelijk een plekje bemachtigd heeft.. wil ze ook zijn bier nog opdrinken!
Nou kun je bij Mart veel doen, maar je moet niet aan zijn bier komen. Gelukkig was er snel afleiding, de barbecue-gasten arriveerden.
Hier schoonzus Els, met hun Tjibbie.
Een historisch moment: mijn broer eet een plantje. Hij is geen groentefan maar dapper neemt hij toch enkele moleculen veldsla tot zich.
Tot zijn stomme verwondering valt hij niet rochelend en blauw aanlopend achterover- hij heeft de overdosis vitamine overleefd!
Familiekiekje, alleen vond Daaf het helaas weer nodig om een raar gezicht te trekken.
Ik hoop dat september nog een paar van die mooie weekends geeft.