Afgelopen donderdag kregen we zeer welkom bezoek: Yvonne, met haar whippet Jillz en haar Afghaanse dame River.

Yvonne bracht nogal een cadeau mee..en heeft dus gelijk drie nieuwe vriendinnen. Allemaal lekkers voor de honden, en een fijne frisbee!

Hoewel Yvonne echt een whippetmens is, heeft ze toch River in haar gezin opgenomen. Via Voordewindhond, een organisatie die honden een tweede kans geeft. River had in haar korte leven al vier eigenaars gehad. Ze was overal bang voor. Kammen en borstelen was doodeng, iemand die een plotselinge beweging maakte was reden om hard weg te rennen, kortom, aan alles was te merken dat mooie River aardig getraumatiseerd was. Maar met heel veel liefde en geduld heeft Yvonne er weer een hond van gemaakt, die de mensheid heel voorzichtig wat vertrouwen durft te geven. En dat vind ik zo ontzettend geweldig van haar, daar maak ik, op dit blog, een diepe buiging voor. Kijk toch eens, van een geschoren, bang Afghaantje, nu weer deze fraaie dame:

Truffel en Jillz maakten een hoop pret, ze speelden whippet en haasje, en renden met een noodvaart achter elkaar aan door de bossen en over de heide, elkaar niets toegevend.

Ook Donna en Jillz zagen elkaar helemaal zitten.

En dan af en toe mijn whippetdames even aan de lijn, zodat ook Jillz een stukje in alle rust met haar vriendin River kon hollen.

Yvonne en haar Riffie. We hebben elkaar aardig lopen te fotograferen. FF terugkijken, is het wat, die foto.. 🙂

Vriendelijke honden mochten gerust meespelen. Hier een Leonberger, die al die dames eens komt checken.

Water blijft aantrekkelijk. River mag best een beetje vies worden van Yvonne. Of heel erg vies, als het moet. Maar dat moest niet van Riff.

Lekker, zo’n tevreden stelletje, moe en voldaan. Op naar huis.

Yvonne had wat droog weer meegenomen, maar helaas net niet genoeg, de laatste vijf minuten liepen we in een stortbui.  Ach, de honden waren toch al nat. Dus even een stelletje handdoeken aanrukken (oh, wat zijn die whippets dan toch gemakkelijk in de verzorging..) en ook River was weer schoon en redelijk droog en na iets lekkers, ging ze heerlijk op het kleed aan een lekkere kluif werken. Da’s toch een heerlijk gezicht, een stelletje van die voldane vermoeide honden.

Het was leuk Yvonne, ik hoop dat je vaker deze kant op komt.

En Truffie..is loops. Een beetje buikpijn, misschien? Hoe dan ook, opa heeft altijd wel wat troost in huis, en je kunt lekker zielig liggen te wezen op zijn schoot.

Waar zouden we zijn zonder opa’s en oma’s..