Tja, de Sint kwam maar wat vroeger in Geldrop, al op zondag 2 december, want het is al moeilijk zat om iedereen bij elkaar te krijgen, laat staan op een doordeweekse dag.. Maar gelukkig vond de Sint dat niet erg. Op zaterdag heeft David verse kruidnootjes gebakken.

Alleen had hij  niet zo’n zin om ze heel klein te rollen. Het zijn dus eigenlijk meer kruidkoekjes geworden. Maar ze smaakten uitstekend, dat wel.

 

Een tafel vol klassiek Sinterklaaslekkers. Nu nog even bewaken tot het bezoek komt. Whippets zijn listig en snel als het op voedsel stelen aankomt.

 

Maggie en Donna zijn bijzonder gesteld op mijn broer, René. Gelukkig mogen ze allebei het lieftallig hoofdje neervlijen op één dij.

 

Truffel is op woeste wijze haar genegenheid voor nichtje Esther aan het betuigen.

 

Esther krijgt er spontaan woest haar van.

 

De spanning loopt nu toch wel wat op in het gezelschap.

 

Maar dan is het toch echt tijd om de buit te verdelen.

 

Maar die cadeautjes krijg je niet gratis. Eerst moet je een ellenlang gedicht voorlezen, waar op poëtische wijze je zonden van het afgelopen jaar in verwerkt zijn. Hier is Daaf de sigaar.

 

 

 

En hier mijn vader.

 

Het duister valt, en bij mijn sfeerverlichting (door de flitser helaas niet te zien) blijken de gedichten niet zo best leesbaar. Dus schijnen we elkaar een beetje bij, hier Esther, haar partner Ivo en neef Sander, die met de dag meer gelijkenis gaat vertonen met Guus Meewis.

 

Ondertussen speelt zich op honds niveau een ware romance af. Dwergpincher Tjibbe is volslagen verliefd geworden op Truffel. Hij volgt haar overal. Zelfs in de iglo..

 

Het is maar goed dat Tjibbe een jeweetwelhond is. En Truffel haar loopsheid achter de rug heeft. Want je weet ooit nooit niet, zeggen ze hier in Brabant.