Natuurlijk beginnen we allemaal benieuwd te worden of Donna drachtig is. Ik denk eigenlijk van wel, maar een beetje zekerheid is nooit weg. Dus komt mijn dierbare achterbuuf Jacqueline langs. Ze heeft namelijk een speciaal talent. Als ze een teef optilt, kan ze voelen of die drachtig is. Want dan voelt die teef wat “looiig” aan. Ik heb heilig respect voor deze gave, uiteraard, en jawel, Jacq komt even tillen.

 

The verdict: hartstikke looiig! Gelukkig, ik hoopte het al. Dank, buuf!

Van dinsdag tot vrijdag hebben we ons parttime-hondje Tjibbie. We leren hem al wat beter kennen. Vooral zijn passie voor stroopwafels is ongekend, zo blijkt.

 

Hij doet er echt alles voor. Kijken of we hem met stroopwafels het bezoekertjebijten kunnen afleren. 🙂

 

Bij Donna begint de tuck-up langzaam wat te verdwijnen. Ze is wel iets te mollig, momenteel, maar dat buikje is echt wat ronder aan het worden, lijkt wel. En die tepeltjes zijn toch redelijk prominent. Sorry Don, voor het schenden van je privacy. Kan niet beloven dat ik het niet meer zal doen.

 

Moeder en dochter zijn graag samen. Samen wild spelen, lekker samen uitrusten.

 

En, niet te vergeten, samen bedelen… (dat doen ze anders nóóit…)

 

Vooral de tas van oma, waar altijd iets lekkers in zit voor haar kleinhonden, is populair. Truf gaat wel eens wat ver met het zich toe-eigenen van andermans eigendommen. Maar een vriendelijk corrigerende hand van mijn broer René, zorgt ervoor dat ze het niet te gek kan maken.

 

Truf neemt het hem niet kwalijk, in tegendeel, ze is gelijk een beetje verliefd..

 

Opa en kleinzoon stoeien een partijtje. Altijd goed voor een foto.

 

Er brandt een kaarsje voor Donna’s dochter Anyl. Ze is met spoed geopereerd, een baarmoederontsteking. Dankzij Herma’s oplettendheid en doortastend handelen is ze er prima doorheengekomen. Beterschap, Anylleke!

 

Zondagmiddag komen Trea en Leo met hun Nora. Da’s gezellig. Trea kijkt of ze al iets kan voelen..wie weet heeft ze de handen al op haar puppy..

 

Het is heerlijk weer en we gaan het bos in. Daar blijkt het weer net speelkwartier voor alle rassen.

 

Nora maakt kennis met Jack, een Fila Brasileiro. Een hele jongen, met gelukkig een lief karakter.

 

Maar het allerlekkerst is toch wel rennen met Truffel. Dat kunnen ze best lang volhouden, op hoge snelheid door de bossen, over boomstammen springen, onder takken door, en maar rennen.

 

Stoppen is er dan ook niet bij, volgens Nora. Kom op, Truf!!

 

Thuisgekomen, nog even het buikje van Donna bekijken.

 

Truf kent hartstikke goeie moppen. Hier heeft ze er net één in Trea’s oor gefluisterd. Het zal wel weer geen nette zijn.

 

Nou, nog een weekje, en dan de echo..volgende week maandagavond hoort u meer!