Vandaag hebben we geprobeerd wat portretjes te schieten..maar dat viel niet mee. Wriemelende pups, een onrustige moeder, nee, poseren zat er niet in. Nou ja, als het niet kan zoals het  moet, dan moet het maar zoals het kan.

De Rode dame. Met een hoofdletter, wat een portret is dat, maar dan figuurlijk. Ze weeg al 450 gram.. Groeit als kool, maar dan harder.

 

Blauw doet het ook prima.

 

Rose groeide aanvankelijk wat langzaam, maar ze heeft de weg nu gevonden.

 

Groen doet het rustig aan. Maar wel gestaag.

 

Zwart doet het lekker. Een knappe reu.

Lichtblauw, ook al zo’n knapperd met een mooie witte hals.

 

Geel doet het ook iets rustiger, maar groeit lekker op haar manier door. Ze heeft hòuding, dit meisje.

 

Oranje, een knap wijffie. Krijgt al wat pigment op haar neusje.

 

En Ukkie..die is in vier dagen van 140 naar 210 gram. ’t Is nog weinig maar hij doet het goed! De foto doet hem geen recht, het is hier net een aapje, maar hij heeft eigenlijk een knap bekkie, mooi gestrekt koppie. Maar Donna wilde hem echt terug, we zijn maar gestopt met foto’s maken.

 

Nog wat bonusmateriaal:

Ondersteboven kun je prima drinken. Rood kan het in alle standen, en dat doet ze dan ook. Die fonkelnieuwe roze voetjes..prachtig.

 

Lichtblauw ligt. Doet-ie vaak.

 

Lekker aan de bar, met zijn allen. Nou ja, niet allemaal te gelijk, dat past niet. Die voorste tepels zijn echt niet interessant.

 

Zwart ligt even uit te buiken.

 

Wat groeit het hard..maar momenteel kan het me niet hard genoeg gaan, ik wil graag dat ze allemaal snel groot en sterk zijn, en zelf kunnen eten.

 

Ook groen neemt even drinkpauze..eh, pauze van het drinken.

 

Geel doet aan alpinisme. Hopelijk plant ze geen vlag in haar moeder, als ze boven is.

 

Veilig tussen de lange sterke poten van je moeder..

 

Ook geel vindt dat wel knus.

 

Zusters.

 

Ook Donna moet wel eens even een sanitaire stop maken. Mooie gelegenheid voor een fotootje..

 

Zo, en dan nu de werpkist maar eens even verschonen.