Inmiddels zijn alle pups naar hun nieuwe huis. Van alle eigenaars heb ik al berichten gehad en die zijn gelukkig allemaal positief. Hondjes en baasjes zijn gelukkig met elkaar, dat is heerlijk. Ja, een gebroken nachtje voor een nachtelijk plasje komt zeker voor, wennen aan de poezen, leren om niet te happen in de dochter des huizes (of in de neus van de vrouw des huizes) ..kortom, het is even investeren en elkaar leren kennen. In dit blogje wil ik u graag voorstellen aan de nieuwe eigenaars.

De Donkerblauwe heer, Ballistic Polaris, heeft nu Muffin en woont bij Jordi, Esther en Jill. Esther en Jill hadden zelfs heerlijke chocolademuffins bij zich, vers gebakken.

De Roze dame, Ballistic Al Naïr, heet nu Leila en woont bij Leo, Trea en whippet Nora. Die spelen samen al heel wat af.

En de Lichtblauwe heer, Ballistic Sirius, blijft Sirius heten. Hij woont bij Saskia en haar twee poezen, en zal ook vaak verzorgd en geliefd worden door de zusters van Saskia.

Dan hebben we de Groene heer, Ballistic Arcturus. Hij heet nu Zoran, wat Slavisch is voor zonsopgang, en woont bij Rika en Jean, waar hij helpt de vaat voor te spoelen en graag bij Rika een dutje doet.

Het Paarse heertje, Ballistic Ursae Maioris, heeft, zoals bekend, Beer. Hij is helemaal happy bij Marjo, Marcel en Lara. Beer woog drie kilo bij vertrek!

Cyrus blijft bij ons wonen, en mijn moeder is mede-eigenaar.

De Oranje dame, Ballistic Bellatrix, heet nu Bella en woont bij Brenda, Dennis, Luci en Sandi. En bij Hunter, uit het vorige nest van Donna. Hunter en zijn halfzus zijn stapelgek op elkaar.

En, last but not least, de Gele dame, Ballistic Antares. Zij heet nu Nabin en woont bij Marcel en Huib. Ze was de eerste die wegging, moeilijk, maar wat gaat het fantastisch.

Cyrus is hier al behoorlijk op zijn gemak. Volgens David is hij “Chill” of “Cool” of allebei. Het is in ieder geval een heerlijk beestje.

Grote zus Truffel is zijn idool, alles wat zij doet is geweldig en hij mag zelfs in haar mand slapen.

Het was geen gemakkelijk weekend. Maar als ik zo de foto’s zie en alle enthousiaste berichtjes en foto’s van de nieuwe eigenaars lees, dan weet je wel weer waarom je ook al weer zo nodig wilde fokken. En ja, we hebben er een mooi knulletje aan over gehouden.

Angela, Chris, Brenda, Dennis, Sandi, Luci, Saskia, Jordi, Jill, Esther, Huib, Marcel, Trea, Leo,  Jean, Rika, Marjo, Marcel en Lara: heel veel geluk met jullie pup, dat jullie maar lang en in goede gezondheid van elkaar mogen genieten.

Na veel wikken en wegen, toch wat moeite met kiezen, er een nachtje over slapen en nòg een nachtje, ben ik er helemaal uit: Alpha Tauri blijft!

In het dagelijks leven gaat hij Cyrus heten. We zijn hartstikke blij met dit prachtjochie. En ook met de foto, gemaakt door Wim van de Kerkhof.

 

Inmiddels is de puzzel helemaal gelegd, alle eigenaars weten wie er komend weekend met ze naar huis gaat. Ik hoop ze in een volgend blogje aan u voor te kunnen stellen.

En ik zie al een beetje op tegen het naderend afscheid. Zoveel reden temeer om nog eens extra van ze te genieten. En dat is prima, want vanochtend las ik in de rubriek “Medisch” van het tijdschrift “Hondenmanieren”: “Pups die op jonge leeftijd, (het liefst nog in het nest) veel geaaid worden, zijn actiever, tonen een grotere vitaliteit en hebben meer weerstand tegen ziekten. Psychisch zijn ze evenwichtiger en hebben zij meer zelfvertrouwen.”

Nou. een gevalletje win/winsituatie zou ik zeggen. Knuffelen, die hap! En dat doen we dan ook.

 

Arcturus, de groene reu, vindt het heerlijk om tussen Daaf en de leuning van de bank in te liggen. Een warm en veilig holletje, hij geeft zich er volledig aan over.

 

Sommige pups willen graag de voorzieningen eens testen. Zijn de puppiemandjes zacht genoeg, en de kauwmaterialen smakelijk en aantrekkelijk van uitvoering?

 

En is de Smartphone voldoende hip, kun je er een whatsappje mee versturen naar je broers en zussen, straks? Kleine Cyberdogs..

 

En zijn de slaapzakken van goede kwaliteit?

 

Doet het personeel voldoende moeite om contact te maken, niet alleen vanuit de hoogte?

 

En als er toevallig een scherp puppygebitje in het spel komt, zijn ze dan tolerant genoeg?

 

Zijn de deurstijlen van smakelijk materiaal?

 

Kortom, voor een Ballistic pup moet je heel wat in huis hebben. Uiteraard gaat het leven van de pups niet alleen maar over rozen..de chipper is geweest. Ze droegen het moedig, moet ik zeggen. Polaris liet zien dat hij niet haatdragend is, direct na het chippen kreeg ze gewoon een kus.

 

De pups gaan niet met lege handen naar hun nieuwe huis. Zoveel lieve vrienden brachten wat mee voor de pups, voor “on the road”. Leuk is dat.

 

Maar gelukkig zijn ze nog een dag of vijf hier, daarna zijn de eersten al vertrokken..onwerkelijk. Het is druk maar zo gezellig. Donna, Truffel en Maggie genieten van al het bezoek en zien er halsreikend naar uit.

 

Oma komt haar sterretjes regelmatig bewonderen.

 

René en Marijn zijn geweest, samen met Truffels nestzuster Sprotje.

 

Sprotje en Antares..halfzusjes.

 

Wim en Liz zijn gisteravond gezellig geweest, alledrie de meiden zijn dol op ze. Hier een dikke knuffel van Truffel voor Liz, zo erg dat ik hem niet zo goed op de foto kreeg.

 

De tunnel blijft een trekker. Die schaf ik voor een volgend nest weer aan. Deze kan niet meer, de geur begint wat..eh..erg aromatisch te worden.

 

De mandjes worden van nestgeuren voorzien. De pups zelf hebben er al allemaal ingelegen, maar Truffel vindt dat zij ook haar luchtje mee moet geven.

 

Maggie ook. Zij wil haar geur achterlaten, zodat de pups er aan denken om geen stoute dingen te doen en respect te tonen voor oudere honden. Er zijn er al een paar die een behoorlijke les van haar gehad hebben. Inmiddels hebben de pups heilig respect voor haar.

 

Dit is één van de dingen die ik het meest zal missen: zo’n hele hoop lieve zachte slapende pups. Te schattig voor woorden.

 

 

Maar ja, het moet gebeuren. Maandagavond ga ik contact zoeken met de toekomstige eigenaars, om de laatste stukjes van de puzzel te leggen. En dan hoop ik volgende week maandag een blogje te kunnen maken over acht gelukkige mensen/stellen/gezinnen met hun nieuwe Ballistic-puppy.

 

 

Afgelopen weekend hebben we een heel fijn, gezellig en leerzaam weekend gehad met een heel aantal gerespecteerde whippetkenners en liefhebbers. (Het ene leidt automatisch tot het andere..). Alle pups zijn beoordeeld, met name qua bouw. Al met al ben ik hartstikke blij met het nest, Oban en Donna hadden samen een goede klik! Nu nog even een weekje denken bij wie welke pup het meest thuishoort.

Vanmiddag kwam mijn achterbuuf Jacqueline Wagener, met haar camera en een aantal leuke ideeën. Het resultaat mag er wezen, vind ik..woorden zijn verder niet meer nodig. 🙂  Aanstaande vrijdag komt de chipper, dus de namen heb ik inmiddels verbonden aan de pups.

De portretjes, in volgorde van geboorte:

 

 

 

 

 

 

 

 

Jawel..het gaat hard, de tijd met onze puppies. Het is een heerlijk stel, allemaal hebben ze wat leuks en allemaal zijn ze af en toe zo gek als een deur. Maar (half)slapend vormen ze toch wel een heel lief bergje whippets.

Broer en zus..lief.

De pups drinken nog regelmatig bij Donna. Het is geen gezicht, ze wordt bijna opgetild door negen gretige pups. En soms is de oogst wat teleurstellend, de pups laten dan duidelijk hun teleurstelling horen. Dat kan Donna niet velen, dus vanochtend voedde ze ze op de manier waarop vele hondachtigen dat deden, en waarschijnlijk nog doen: ze braakte haar ontbijtje uit voor de pups. Die er gretig op aanvielen en het met karton en al op aten. (Hopelijk zit u niet net met koffie en een gevulde koek op de bank).

Tja, het is de natuur. Ik vond het wel wat zuur want ik was net klaar met het verwijderen van de oude laag kranten met karton, soppen en het leggen van een fris vloertje, een heel werk elke dag. Donna doet de inspectie.

De pups zijn al gewend om ongeveer twee uurtjes in een gesloten bench te zitten, terwijl ze mij voorbij zien komen met stofzuiger, dweil, mop etc. Eerst vonden ze dat nog bijster interessant, nu slapen ze gewoon door me heen.  Maar het is dan ook vermoeiend, puppy zijn. Vooral omdat ze al begonnen zijn met de opleiding voor hulphond. Veters lukken al, een riempje begint ook al te gaan en het broek uittrekken zal niet lang op zich laten wachten.

Schoenen zonder veters zijn nog wat lastig..van de inspanning vallen ze soms halverwege in slaap.

Ze worden volop geknuffeld, hier door Esther, die er aan één ook al niet genoeg heeft.

Daaf snuift puppielucht. Heerlijk. Alleen weet ik, na twee nesten, waar die eau-de-pup uit bestaat. Enfin, het geheel is meer dan de delen, zullen we maar zeggen.

Om te groeien moet je behalve veel geknuffeld worden, vooral ook veel eten.

En ook veel slapen.

Donna heeft een Nanny gehuurd voor haar kinderen, die doet goed werk.  De pups slapen graag in haar armen.

De pups hebben weer veel bezoek gehad. Huib en Marcel uit Amsterdam (stom, vergeten foto’s te maken) en Sandy Bakker, die de prachtige halsbandjes voor de pups gemaakt heeft (die ziet u later). Dat was gezellig, vonden de pups, en de grote honden ook.

Ook Angela en Chris vereerden ons nog met een bezoek. Angela, koelbloedig, ging op de grond tussen de pups zitten. Levensgevaarlijk. Maar ze had een list: ze verleidde de pups met speelgoed. Gelukkig hadden de pups net gegeten.

Rood is een echt schootmonster.

Alle whippets houden van een zonnetje. Kleintjes ook.

Drie pups op een rij. Ik denk dat we die middelste niet moeten willen showen. Er is iets met de ogen. En ik vind hem ook een beetje snipey.

Gisteren kregen ze een cadeau: een bonttunnel. Eigenlijk voor katten, maar dat heb ik ze niet verteld. Ze vinden het ding helemaal geweldig.

Uitverkoopje bij de Boerenbond, vorig jaar al gescoord, en het is een hit. Vooral het ritselen is geweldig, en het gat middenin. Het maakt de woeste whippet in ze wakker. Dat hadden we net nog nodig.

Mirjam en Han kwamen langs om met ons heerlijke neefje Pascal pups te kijken. We hebben hem maar niet teveel aan de pups blootgesteld. Aan Maggie, Truffel en Donna moest hij heel even wennen. Maar dat duurde niet lang, Spiderman is moedig en overwint in no time de Wilde Whippets.

Onze whippets zijn alledrie kindervrienden en in no time waren Pascal en Truffel dikke maatjes.

Af en toe gaan moeder en grote zus eens bij de pups op inspectie.

Vandaag kregen we Kristel op bezoek, wel bekend van het Windhondenforum. Eéns, ooit, wil ze een Ballistic whippet, als de roedelsamenstelling daar weer plaats voor heeft. Vorig nest kwam ze ook kijken, en ze is gewaardeerd bezoek. Zeker ook voor Truffel.

Kristel kreeg een primeurtje: de pups gingen voor het eerst naar buiten!

Weer een nieuwe ervaring, en weer meer plaats om te rennen!

En genieten van de zon.

Het leven van een puppy is best mooi, geloof ik.

 

Nog wat bonusmateriaal: een filmpje van de spelende pups,

https://www.youtube.com/watch?v=dF_0dSnckWc&feature=youtu.be

En uiteraard de gewichten: