Archives

All posts for the month juli, 2013

De sof-stand

Ga je lekker het bos in. Neem je je nieuwe cameraatje mee. Maak je veel foto’s. Blijkt het ding in de “soft”-stand gestaan te hebben. Zucht. Nou ja, dan maar softe foto’s vandaag.

Hier een softe Donna, die toch vrij hard wegsprint. Ze is weer helemaal in conditie en rent en vliegt door de bossen.

donna.jpg

 

Een paar supersofte Truffels. Ook Softruf peert er aardig tussenuit.

truf.jpg

 

Een zachte blik, op zoek naar konijnen.

 

truf2.jpg

 

Ze spot er één, geloof ik.

 

truf3.jpg

 

Op zo’n mooie avond heb je als knappe teef zo je ontmoetingen. Met groot,

ontmoeting1.jpg

 

of met klein, Truf maakt het niet uit, ze vindt bijna alle honden leuk.

ontmoeting2.jpg

 

Nog een zachte foto.

zachtetruf.jpg

 

Helaas was Truffel niet zo zacht voor de libelle die per ongeluk de kamer in vloog. Ze heeft hem samen met Cyrus opgegeten.

libelle.jpg

 

Maar voor elkaar zijn ze erg lief. Zie je Truffel, dan zie je Cyrus.

cyrustruf.jpg

 

Cyrus mag voorlopig nog niet mee met de grote meiden naar het bos. Dus ga ik elke dag even alleen met hem. Heerlijk is dat. De whippets vliegen laag vanavond, dat voorspelt hitte, zegt een oude volkswijsheid.

cvliegt.jpg

 

Cyrus is uit zijn oude tuigje gegroeid. Dit is weer een vers exemplaar.

tuigje.jpg

 

Ik hoop dat het weer even meegaat. Maar op deze leeftijd kun je, als je heel goed oplet, ze bijna zien groeien.

groeithard.jpg

Maar ja, dat hoort erbij. Veel slapen (mocht wat meer zijn), veel eten (mocht ook wat meer zijn) en je omgeving ontdekken. (Is ruim voldoende. )

ontdekken.jpg

 

Volgende week sla ik een weekje over in verband met vakantie, u hoort van ons!

 

Heerlijk om zelf even (waar mogelijk) zelf de stambomen weg te brengen, en te kijken waar de kinderen van Oban en Donna beland zijn. Zaterdagavond waren we uitgenodigd door Marjo en Marcel, de eigenaren van Beer. (Paarse bandje). Ze gaven aan dat “Restaurant De Grote Beer” voor ons vanaf vijf uur geopend was. En dat we welkom waren, zagen we..

deur.jpg

 

Het spandoek dat ze voor Beer hadden laten maken, hing er nog. Het gaat heel goed met Beer. Hij groeit lekker, is een vrolijk ondernemend ventje en hij doet me erg aan Sprotje denken, uit het vorige nest. Dat was toen de kleinste’lichtste, en ze hebben dezelfde spirit.

beer.jpg

 

Marjo houdt van koken (Yesss!!) en ze had een zesgangenmenu voor ons gemaakt, allemaal lichte smaakvolle gerechten, we hebben genoten. Waterkers/courgettesoep met gerookte forelfilet..heerlijk.

soep.jpg

 

Heerlijk om Beer zo geliefd en gelukkig te zien. Hij heeft af en toe ook wel wat van Truffel weg.

beermandje.jpg

 

En is lekker pittig. Als hij Cyrus even helemaal beu is, maakt hij van zijn hartje geen moordkuil.

beerbeu.jpg

 

Marjo heeft begoniabeveiliging toegepast. Slimme dame. Hier bloeien ze dus nog in volle glorie.

begoniabeveiliging.jpg

 

Marcel met de mannen.

marcel.jpg

 

Een tussengerechtje, spoom,  heerlijk.

proost.jpg

 

Schitterend bijgehouden tuin.

plant.jpg

 

En smaakvol opgediend eten. Hete kip..hhmm….

kip2.jpg

 

Vrolijke Grote Beer.

 

beermarcel.jpg

 

Lara, Marcel en de jongens.

laramarcel.jpg

 

Marjo, Marcel, Lara en Marissa: bedankt voor de heerlijke avond. En voor het feit dat jullie Beer’s leven tot een feest maken.

In de ochtend. Cyrus zit in mijn stoel. Is net klaar met de tafel te onthoeken en zoekt nu naar de perfecte begonia om uit te graven en mee naar binnen te slepen.

cyrusbegonia.jpg

 

Gelukkig kunnen we hem ander amusement bieden: we gaan de stamboom van Bella wegbrengen, die het leven van Hunter, Brenda, Dennis, Luci en Sandi wat woeliger maakt. Vooral voor Hunter ziet het leven er wat anders uit. Wat..eh..actiever, zeg maar. Heel bijzonder als je een klein zusje hebt, die vanaf de hoofdleuning van de bank bovenop je springt, als je rustig in je mandje ligt te slapen. 🙂  Een duveltje, deze dame.

bella.jpg

 

’t Is een fraai vrolijk meissie. En, ik weet het, ik herhaal mezelf, ook zij heeft wel wat van Truffel. Toch?

trufbella.jpg

 

Volgens mij zowel qua uiterlijk als karakter.

De buurman van Dennis en Brenda heeft een enorme volière. Prachtig, net of je midden in de tropen zit. Valkparkieten zijn gelukkig helemaal niet nieuwsgierig.

voliere.jpg

 

Dennis en Cyrus.

denniscyrus.jpg

 

Cyrus en Bella, lekker dollen op een kleed in de schaduw.

dollenkleed.jpg

 

Portretje van Cyrus.

cyrus.jpg

 

Hunter en Bella. Ik denk dat ze behoorlijk happy zijn samen.

hunterbellaeffect.jpg

 

En, omdat ze zo leuk is, nog een keer Bella. 🙂

bella1

 

De eerste eendennek voor de pups.

eendennek.jpg

 

Hunter glimlacht.

glimlach.jpg

 

En daar heeft hij alle reden toe. Want als Prins Hunter op zijn kleed gaat liggen, en een beetje knikkebolt zonder zijn koppie neer te leggen, komt zijn personeel onmiddellijk aan met een kussentje, waar hij zijn welgevallige bol op neer kan vlijen.

kussentje.jpg

 

Brenda heeft een heerlijke Spaanse maaltijd klaargemaakt, met Paëlla, Spaanse salade en allerlei lekkere dingen. Goh. Dat stambomen wegbrengen heeft beslist iets.

spaansemaaltijd.jpg

 

Truffel bedelt gelukkig niet. Ze kijkt alleen maar heel lief in de richting van je volle vork.

trufbedelt.jpg

 

Nog een mooie foto van een mooie dame met een mooie hond.

brendahunter.jpg

 

 

Natuurlijk zijn we niet alleen bezig met ons te laten verwennen. (Alhoewel dat een zeer prettige tijdsbesteding is, zeker met dit weer). Cyrus moet ook wat dingetjes meemaken. Zoals de renbaan. Zaterdagmiddag was de temperatuur heel redelijk, en hebben Maggie, Donna en Truffel een rondje gelopen op de baan in Son. Altijd leuk, prima begeleiding! Cyrus kijkt streng naar de voorbijvliegende haas.

renbaan.jpg

 

Ook gaan Cyrus en ik om de dag een ritje met de auto maken. Cyrus is inmiddels goed gewend, hij weet dat hij aan het eind van het ritje iets leuks gaat doen. Alhoewel ik een boom omknagen toch wel weer heel begrotelijk vindt.

knaag.jpg

 

Een wat te lichte opname. Maar ik vond hem toch leuk.

pglichteopname.jg

 

Het tuigje is ruim drie weken geleden gekocht, maar ik vrees dat ik moet gaan uitkijken naar een grotere.

cyrustuig.jpg

 

Nou ja. Groei jij maar lekker op tot een mooie grote sterke reu hoor Cyrus!

Toch maar eens in de buidel getast en een nieuw cameraatje gekocht. De kwaliteit van de foto’s op dit blog werd nogal droevig, en da’s jammer, u verdient beter als u de moeite neemt om elke keer mijn verhaaltje te komen lezen.

Afgelopen dinsdag kwam Yvonne. Toen had ik helaas mijn oude cameraatje nog, maar met wat aandringen bij de instellingen, toch nog redelijke foto’s. River was er uiteraard ook bij, die kwam Cyrus socialiseren met Afghanen. Nou, dat lukte, Cyrus is prachtig gesocialiseerd alleen vond River hèm wat minder, zo’n pup die in je bevallige lange lokken gaat hangen is het ook niet helemaal. Riff, je bent een schatje.

river.jpg

 

De twee whippetschoonheden van Yvonne, Kiss en Jillz.

Kissjillz.jpg

 

En Yvonne zelf. Bijdehandje hoor, die Yvonne. Ze verwent mijn honden altijd veel te gruwelijk. Altijd snoep, kadootjes..Lief, maar deze keer heb ik haar opgedragen om met lege handen te komen, anders mocht ze niet binnen. Nou, lege handen had ze. Alleen hing om haar schouder een hele constructie vol whippetlekkernijen.. 🙂

yvon.jpg

 

Woensdag kwam het nieuwe cameraatje. We moeten elkaar nog even leren kennen, Coolpix en ik. Maar dat komt vast goed. Eén van de laatste der Mohikanen, een tot nu toe gespaard gebleven begonia, toont zijn kleuren.

begonia.jpg

 

De koppies van Truf en Donna zijn weer scherp. Letterlijk en figuurlijk, ze bereiden een aanval op oma’s tas voor. ’t Is net of Truffel een kanten mutsje opheeft.

trufdon.jpg

 

Maar een pup is ook altijd een dankbaar fotografie-onderwerp.

cyrus.jpg

 

Mart heeft een mooi portretje van Cyrus geschoten, en in zwart-wit gezet.

cyrus2.jpg

 

Een schattig knulletje dat menig destructiebedrijf evenaart. Maar wordt hier maar eens nijdig op.

 

cyrus3.jpg

 

We hadden afgelopen week heel wat te vieren in de familie. Sander jarig en zijn propedeuse, Linda geslaagd als bekkenbodemtherapeut, waardoor ze weer een specialisme aan haar al indrukwekkende staat heeft toegevoegd, pap en mam 59 jaar getrouwd, Martin en ik 27 jaar, Daaf over naar 6 gymnasium en nog wat dingetjes. Dat vraagt om een barbecue en geeft mij de kans mijn familie aan de Coolpix toe te vertrouwen.

mamdaafpapivo.jpg

 

 

En natuurlijk Cyrus..  Beetje te licht, maar wel leuk zicht op zijn melkgebitje.

cyrus4.jpg

 

Sander, Esther en Linda.

sanderestherlinda.jpg

 

Chique zonnebrillen en alle smartphones op tafel. 🙂  En nog één van Truffel, Esther en Linda. Zonder zonnebril.

trufeslin.jpg

 

Een nieuwe aanwinst in de familie: Sander’s vriendin Irene!

sanderirenelinda

 

Ondanks Cyrus ziet de tuin er hier en daar nog redelijk uit.

tuin.jpg

 

Echte mannen gebruiken geen bestek, maar eten vlees met hun bajonet. Ze vegen van tevoren wel even het bloed van de vijand eraf.

echtemannen.jpg

 

Nóg twee echte mannen: mijn broer René,

rene

 

En mijn zoon David. Kijkt hij een keer gezellig, is de foto niet helemaal scherp. Dju.

daaf.jpg

 

Donna geniet van een knuffel.

estherdon.jpg

 

Op zondag ben ik met mam naar “Bloem en Tuin” geweest, één van de grootste openluchttuinbeurzen van Europa, en altijd beregezellig. Het is een jarenlange traditie, we slaan geen jaar over. Heerlijk. Hier een mooie Japanse tuin.

japansetuin.jpg

 

Mijn moeder tussen een zee van rozen,

rozen.jpg

 

en in haar eigen tuintje, dat er ook prachtig uitziet.

tuinmam.jpg

 

Nou, dat waren de eerste probeerselen met de nieuwe camera. Ik ga maar weer verder oefenen.

En dat zie je dan ook een beetje terug in de foto’s.

spookfoto.jpg

 

Ik geloof dat ik aan een nieuwe camera toe ben. Zou het helpen als ik hier mijn gironummer neerzet? 🙂

Maar u ziet het goed: twee pups. Het meisje met het rode bandje is weer teruggekomen naar huis. Het ging helaas niet goed met de poezen, ze wilde graag met ze spelen maar de poezen vonden haar toch echt te wild en durfden niet meer beneden te komen. Dat gaf  spanning in huis en Angela en Chris hebben besloten om dit niet te lang te laten duren, maar het rode meisje een kans te geven om ergens op te groeien zonder spanningen (en poezen). In de tussentijd hebben ze alles gedaan aan socialisatie, zindelijkheidstraining etc dus het rode meisje kwam ontspannen en vrolijk bij ons terug. Het was gezellig maar wel druk, om twee pups te hebben.

tweepups.jpg

 

Je moet echt ogen in je rug hebben. Staat de één op de mat te plassen, neemt de andere een duik in de vijver.

Noor

 

Zelfs Truffel wordt er moe van.

1genoeg.jpg

 

Na een lange nacht van denken of ik haar toch zelf zou houden, toch maar besloten het verstand te gebruiken in plaats van het hart te volgen. Gelukkig waren daar Gerdien en Jeroen, en hun whippet Lisa van ruim een jaar, die grote interesse toonden. Zaterdagochtend zijn ze gekomen. We hebben gepraat, de honden kennis laten maken, een wandeling gemaakt met alle whippets behalve de kleintjes (die mogen nog niet zo ver) en uiteindelijk is het rode meisje met Gerdien, Jeroen en Lisa mee naar huis gegaan. Ik heb er enorm veel vertrouwen in dat het goed gaat. Het rode meisje heet nu Noor/Noortje.

jeroengerdien.jpg

 

En het is goed zo.

Martin en David waren afgelopen week op vakantie. Bij terugkomst was alles dus weer bij “het oude”. Daaf had Cyrus een beetje gemist, als je het mij vraagt. En Cyrus kijkt ook heel tevreden.

daafcyrus.jpg

 

Truf geniet van het heerlijke weer.

truf.jpg

 

Cyrus ook. Hij volgt elk vlindertje, bijtje, vogeltje..

vogel.jpg

 

Proeft eens van een stoel,

bijtstoel.jpg

 

NEE, Cyrus!! Ik moet onmiddellijk aan het drama met de manden denken. Rieten manden vind ik zo mooi. Maar ze zijn ook zo sloopbaar. Maar ik had het gevonden. Dacht ik. Rieten manden van kunststof, veel sterker. En zo mooi… Dus drie gekocht, eentje voor Maggie, voor Harley en voor Donna, toen ongeveer een half jaar. Oh, wat stond het prachtig in de keuken, die drie fantastisch mooie, net echte rieten manden, zo stijlvol. Ik moest even boodschappen doen en liet Donna dus in de keuken. Zodat ze niets zou slopen in de kamer. Hoort u de klokken van het noodlot al luiden? Juist. Binnen dat uur waren al die drie dure mooie manden totaal afgevreten. En bedankt hè, Donna. Nou ja, inmiddels heb je het wel goed gemaakt hoor meissie. 🙂  Maar goed, nu dus Cyrus en de tuinstoel, Cyrus en de begonia’s,

begonia's.jpg

 

(Hoor ik ergens op het Wereldwijde Web Brenda schateren? Denk er om hè..)  Dus af en toe krijgt Cyrus toch echt een standje. Ik probeer het te beperken, hij moet niet gaan denken dat zijn naam “NEE” is, uiteraard.

soory.jpg

 

Dus maar niet te vaak in situaties brengen waarin hij ondeugend kàn zijn. Maar gelukkig is daar grote zus Truffel, zijn absoluut favoriete speelgoed. Ze zijn stapelgek op elkaar, en spelen heel wat af.

cyrustruf.jpg

 

En dàt mag. Twee handen op één buik, dat stel. Heerlijk.

Al weer 9 1/2 week zijn ze, de kinderen van Oban en Donna. Ik hoor niets dan positieve berichten van de nieuwe eigenaars, en dat doet goed. Heel goed. Inmiddels is ook Cyrus al behoorlijk ingeburgerd hier.  Als pups groeien van liefde, wordt hij een reus, denk ik. Oma, zijn mede-eigenaar, is gek op haar nieuwe kleinhond.

cyoma.jpg

En opa en mijn broer René ook.

liefde.jpg

Truffel is zijn heldin. Alles wat ze doet, vindt hij geweldig en hij wil dolgraag bij haar slapen en liggen. Meestal vindt ze het wel goed.

trufcyrus.jpg

Al geeft ze hem ook wel eens een correctie. Dat mag. Cyrus mag van haar nog niet op de bank springen. Soms.

correctie.jpg

Maar er wordt vooral veel gespeeld, Donna, Truffel en Cyrus maken een feest van het leven.

spelen.jpg

Dat gaat er nogal lawaaiig aan toe, Cyrus is dan erg vocaal.

spelen2.jpg

Gelukkig heb ik lieve en vooral tolerante buren.

spelen3.jpg

Als hij niet aan het spelen is, woont de Verschrikkelijke Cyrus in zijn rovershol. Al het speelgoed wordt daarin gesleept, het lijkt de grot van Ali Baba wel.

iglo.jpg

Maar na zo’n lange dag met eten, spelen en slapen, moet er wel uitgerust worden. ’t Is nog maar een baby, je zou het soms bijna vergeten.

slapen.jpg

Dit blogje is een beetje laat. Dat komt, omdat er onlangs twee vandalen de tuin nogal mishandeld hebben. Eén van die vandalen woont hier in huis, de andere is een knappe blonde broer van vandaal nr. 1.  Maar Brenda, ze staan weer hoor, de begonia’s 🙂 Ik zie alleen dat ik net de foto gewist heb. Handig. Wel een foto van iets anders: de stambomen, ze zijn er al! Binnenkort komen we ze graag een keer langsbrengen bij de pups.

stambomen.jpg

Als laatste opmerking in dit kleine blogje, wil ik graag nog even Sabrina bedanken voor haar morele en fysieke steun, vorig weekend. Dat is echt wel op zijn plaats, dank je dat je er voor me was, Sabrien.