Kan het mooier? Nee, eigenlijk niet.
Wat een heerlijk weer hebben we afgelopen tijd gehad. Echt whippetweer. Onze zonaanbidders, moeder Donna en zoon Cyrus,
en Donna’s dochter Truffel.
Zaterdagmorgen vertrokken Ron (de meneer die zijn losloopweide naar Maggie genoemd heeft) en ik al vroeg naar de coursing in Spaarnewoude. Even kijken of Donna er nog zin in had. Maar er zijn zoveel verschrikkelijk gezellige dingen om de coursing heen. Je ontmoet er vrienden, kletst lekker bij en last but not least: er zijn altijd wel pups te knuffelen. Zoals Lola, het Basenji-teefje van de familie ’t Mannetje,
En Sky, van Ton en Bea van Straten.
Beide pups zullen we vast terugzien op de coursing, en hopelijk Ton ook want dan kan ik hem nog eens persoonlijk bedanken. De mooie coursingfoto’s op dit blog, zijn van zijn hand. Donna had er best nog zin in. Ze liep een leuke course, maar niet fantastisch.
En toen ze van het veld afkwam, liep ze niet meer helemaal zuiver. Misschien toch weer de spierscheuring die opspeelde. We zullen maar weer eens naar Dr. van der Rijt gaan. Uiteraard heb ik Donna teruggetrokken. Jammer, maar het is niet anders: bij twijfel niet lopen. Dus waren we afhankelijk van Dakota voor het verdedigen van de familie-eer. 🙂 Alleen had Kootje te kampen met het feit dat de loopsheid nog maar een week of vier, vijf geleden is. Ook zij was niet op haar top, maar dat komt wel weer. Het was in ieder geval heerlijk om het plezier van dit kleine felle meissie te zien.
Donna kan trots zijn op haar dochter.
Sabrina en ik zijn in ieder geval apetrots op haar.
En Kootje, geniet er nog maar even van, want hopelijk ga je aan het einde van dit seizoen trouwen, en dan is het heel even over met het coursen.
Koot behaalde een nette zesde plaats en stond dus net niet op het podium. Anders was dit voor Fajah, de Afghaanse dame van Sabrina. Ze heeft erg mooi gelopen. Dan is de prijsuitreiking toch nog spannend. Het was even wachten. En na deze zonovergoten dag werd het toch wat frisser. Ron doet net alsof hij Kootje warm houdt. In werkelijkheid is het andersom..hij had dit whippetkruikje echt even nodig.
De prijsuitreiking bij de Whippets: de Whippetdames,
en de Whippetsprinters:
en laat ik nou helemaal geen foto hebben van de whippetreuen..ik snap er niks van..mijn excuses! In elk geval een hartelijke felicitatie voor alle winnaars!
Bij de Afghanen heeft Fajah de eerste prijs, geweldig!
Een bedankje voor de WRA is zeker op zijn plaats. Het was een fijne en gezellige dag, en zoals gewoonlijk prima georganiseerd. Chapeau weer voor alle vrijwilligers die zich ingezet hebben om ons een fijne dag te bezorgen!
De volgende dag, al weer een gezellige. Han, Katja en Sabrina kwamen lekker wandelen, eten en genieten van het mooie weer. Heerlijk, negen Whippets en een Italiaantje bij elkaar, en er valt geen onvertogen blaf..bij welk ras kan dat. Je trekt dan wel wat aandacht op de heide, maar dat is eigenlijk wel leuk.
Djinny was deze dag jarig. Ze is 14 jaar nu, en nog steeds een blije gezonde whippet. Ze is de oma van onze Donna en dus de overgrootmoeder van Truffel, Cyrus en Dakota. Ze laat zich alle felicitaties en bijpassende aaien heerlijk welgevallen.
Dakota (alias Kootje) logeert een weekje bij ons, om zo af en toe eens te wennen en zich hier helemaal lekker te voelen. Het is de bedoeling dat ze hier eind van het jaar het leven gaat schenken aan een aantal heerlijke puppies.
Oban en Truffel bespreken vast het menu. Je kunt niet snel genoeg je plaats aan tafel veroveren. Voor al die mensen weer denken dat het eten alleen voor hen is.
Ook koken met Whippets hoort erbij. Het is soms niet eenvoudig om bij het aanrecht te komen. Enkele Whippets hebben zich hier gepositioneerd, in de hoop dat ik af en toe wat laat vallen.
Het weer blijft maar heerlijk, dus we kunnen zalig buiten eten..en dat op 6 april.
Djinny trakteert haar familie. Met een beetje hulp van Han, uiteraard.
Katja, Han en Sabrina, bedankt voor een heel fijne dag.
En dan wil ik graag afsluiten met de foto van deze mooie zoon van Donna en Oban, zojuist ontvangen van Jean en Rika. Zoran, met zijn baas..wat wordt hij mooi. Zoran, bedoel ik. Jean was het uiteraard al.