Deze titel is vrij naar de titel van het boek van Elizabeth Gilbert. En slaat heel erg op ons nieuwe meissie, Elaine. Dat sleep mag er van haar uit, want daar heeft ze het eigenlijk te druk voor. Maar helaas voor haar is ze nog een babywhippet en verdwijnt toch regelmatig voor een paar uurtjes in de bench. Waar ze dan, na drie protestkreetjes, als een blok in slaap valt. Het is een heerlijk wild wezentje. Ze mag om de dag even een klein kwartiertje los in een stil stuk van het bos, eigenlijk verboden voor loslopende honden. Daar hebben we even de rust om “hier” aan te leren, een dingetje te apporteren, en gewoon even van het mooie landschap te genieten. En van de heerlijke dennenappels.

Een beetje snuffelen, een beetje draven..

Gewoon even kijken wat er verderop gebeurt..

Een wat ingekort boompje beklimmen..

Maar thuis valt er ook veel te beleven. Vooral sinds Cyrus ontdekt heeft dat zijn kindbruidje toch wel een heel leuk ding is.

Vanochtend trof ik ze tongzoenend aan op de bank. Hmm. Nou ja, daar komen geen puppies van. Jammer Cy maar je moet echt nog een paar jaartjes wachten voor je het huwelijk kunt consumeren. Voorlopig maar gewoon even spelen dus.

En dat doen ze dan ook. Vol overgave.

Truf laat zich ook niet onbetuigd. Cyrus heeft het er maar druk mee, om twee dames tevreden te houden. Maar hij weert zich dapper. Af en toe wel een moment van heerlijke rust.

En dan weer vol energie spelen.

Puppies en veters..het blijft een dingetje.

We genieten volop van deze kleine Diva.

Maar volgende week weer eens gewoon een lekker coursingblogje. 🙂