Vrijdagmiddag een heerlijk bezoekje..Esther met mijn bijnakleinkind Emmy. Heel goed voor Elaine om ook baby’s te leren kennen, en heel goed voor Emmy om ineens een heleboel lieve hondjes te leren kennen. Die wordt later niet bang van honden..en dat is prima. Voor de bezorgden onder u: ja, we blijven erbij en zorgen dat er niets akeligs gebeurt. Gelukkig zijn Donna, Truffel en Cyrus prima gesocialiseerd met baby’s en kinderen, en voor Elaine komt dat nu dus ook. Donna houdt eigenlijk meer van mensenbaby’s dan van hondenbaby’s, inmiddels.
Elaine vindt dat Emmy best een beetje van die lekkere melk kan delen.
En servetten of slabbetjes zijn nergens voor nodig, Donna ruimt wel even op. Ze heeft er tenslotte zelf 17 grootgebracht.
Whippetliefde kan soms wat overweldigend zijn.
En whippetspeelgoed erg leuk, ook voor baby’s.
En waarom dure wiegjes kopen als je baby zich ook prima voelt in een hondenmand?
Of een box, als een bench het ook prima doet?
Nee, dat verschil in hondenspulletjes en mensenspulletjes moeten we niet allemaal zo zwart/wit zien, denk ik. Soms zijn de grijstinten veel mooier. Zoals op onderstaande foto.
Voor mijn vrouwelijke lezers: de fotograaf is Ron, single en hetero. En nog hondenliefhebber ook. 🙂
Ron heeft een nieuwe camera, en heeft wat mooie foto’s geschoten van mijn whippets. Elaine, op de (wat kleinere) Maggieweide. In volle ren.
Een heel happy Cyrus,
Elaine en Cyrus mochten heel even samen spelen.
En dan is het natuurlijk weer even tijd voor rust.
Maar dit vind ik toch wel de mooiste foto. Zo symbolisch.
Liefde maakt kwetsbaar, en afscheid nemen doet pijn. Maar dat mag nooit de reden zijn om niet meer opnieuw te gaan liefhebben. Denk ik.
Mijn allereerste whippetje Mags, en onze laatste aanwinst Elaine, nu 16 weken,  zo mooi op één foto bij elkaar. Geweldig.