Juist. Rome. Dat was misschien vroeger zo maar wij hebben toch maar gewoon het vliegtuig gepakt. Even een midweekje er tussenuit. Een hotelletje vlak bij de Piazza Navona, midden in het historisch centrum van Rome.
Drie fontijnen, waar je helaas niet je voeten in mag koelen na een lange dag lopen in de warmte (want jemig, was het daàr even zomer!). Maar ik denk dat er net een grapjas teveel aan de gang is geweest met waspoeder of iets dergelijks..
Geen nood, je kunt altijd nog naar de Tiber. En die moet je toch over, als je naar Vaticaanstad wilt, en naar de St. Pieter, de grootste kerk van de wereld.
We hadden hem wel van binnen willen zien, maar helaas stond er ook de grootste wachtrij van de wereld, en dat in de blakerende zon..volgende keer misschien.
Hoewel ik niet weet of die volgende keer er komt, want we hebben geen muntje in de Trevifontein gegooid. Om daar bij te kunnen komen, moet je echt bereid zijn om een partij volksworstelen te doen, en ik had er geen zin in. De highlights zijn leuk, maar de verstilde straatjes soms nog leuker. En de doorkijkjes.
Je zult er maar wonen..prachtig.
Een beetje loeren, altijd leuk..in Rome doen ze niet aan spanplafonnetjes.
De oudheden zijn bijzonder om te zien, als je bedenkt dat zoiets 2000 jaar geleden gemaakt is.
Er zijn ook afschuwelijke dingen. Van iets recenter datum.
Maar goed, het is allemaal een kwestie van smaak. Enge dingen waren er ook. Zoals dit restaurant, waar ze pasta met stukjes Truffel serveren..
Gelijk even naar huis gebeld maar gelukkig, Truffel lag happy te wezen op de bank. En nog meer enge dingen..ik weet nog altijd niet wat dit etalagevullende ding nou voor functie had.
Grappig gegeven..op de Campo dei Fiori was een leuke markt, die eeuwen geleden begonnen is als bloemenveldje..en daarna de functie kreeg van executieplaats. Boven de kleurige kramen staat dan ook iets dat lijkt op de grim reaper, die lijkt te denken: “Mijn tijd komt nog wel. ”
Ik wilde uiteraard in Rome nog wel even een Fendi-jurkje kopen.
Hadden ze mijn maat niet..nou, jammer voor Fendi.
Toen viel mijn welgevallig oog op dit jasje. Want op een kuiken lijken, dat willen we toch allemaal? Maar helaas, ik vrees dat het geen a-lijn had.
Dan zo’n leuke kaftan misschien..maar ik heb toch graag een iets lagere hals.
Van al dat winkelen krijg je honger. Maar hier hebben we toch maar niet gegeten.
Natuurlijk hebben we heerlijk de toerist uitgehangen. Rome is prima aan te lopen, maar voor de gein toch een stukkie fietstaxi gedaan..vrees niet, er zat een motortje in.
Na twaalven hoor je in Italië geen cappucino meer te drinken..maar dat hebben we lekker toch gedaan. Zalig.
En natuurlijk drink je de lokale wijn, maar zo’n heerlijke Margarita op zijn tijd..hmmm.
Veel vogels in Rome. Vreemd om het geluid van zeemeeuwen hier te horen, maar ja, je zit toch dicht bij de kust.
En dankzij alle toeristen houden ook de mussen zichzelf prima in leven. Die zijn dan ook niet verlegen.
En de alom tegenwoordige duiven.
Ik gun alle dieren het leven, maar het was even raar om een stel dikke regendruppels op mijn hoofd te krijgen, die geen regendruppels bleken te zijn. Geen wonder dat de bewoners van Rome op deze wijze hun was ophangen:
En de muggen hadden zich wat mij betreft ook wat in mogen houden..wat er precies voor soorten zitten weet ik niet, maar ik heb minstens 20 grote beten die zich nu om aan het zetten zijn naar blaren. De foto zal ik u besparen.
Reizen heeft twee mooie kanten..het beleven, en het thuiskomen. Sabrina was zo ontzettend lief om bij ons thuis op de honden te passen, en ze had uiteraard haar Indie, Kootje en Chinook mee. Een foto van de twee gezusters, Donna en Indie.
Chinook, die zich de hele week suf gespeeld heeft met Elaine, uiteindelijk toch in slaap gevallen tussen Indie en Truffel.
Cyrus, die ons toch wat verwijtend lijkt aan te kijken.
En nogmaals Chinookje, die we samen met Elaine hebben meegenomen naar de Intratuin.
Sabrien, dankjewel meid, zonder jouw hulp was deze trip niet mogelijk geweest.
Maar ook zo heerlijk om weer thuis te zijn, want:
