Zes weken zwanger alweer..over drie weken hebben we, Deo Volente, een gezond nest pups.

Elaine heeft wat Diva-gedrag.

Ze ligt graag uitgestrekt op de bank, en is wat kritischer op haar eten. De puppy-brokjes blieft ze niet zo heel graag. Dat gedrag vind ik bij een zwangere dame nog wel te hebben, wetende dat ze na de bevalling zo ongeveer de werpkist op zal eten bij gebrek aan beter. Dus heb ik braaf wat Carnibest Actief besteld. Daar krijgt ze maar een klein beetje van want het is erg hoog in de energie en Elaine is zeker niet mager. Voor de dekking heb ik haar iets voller gelaten. Bij Donna was dat echt nodig, bij Elaine eigenlijk niet. Maar nu gaan de pups pas echt groeien. Komende drie weken gaat ze er heel anders uit zien. Het valt me op dat ze momenteel erg uitzet in de ribben. Je zou een kop koffie op haar rug kunnen zetten. Maar dat doen we niet.

We hebben de werpkist vast opgezet, om te wennen voor Elaine.

Dàt is toch weer een nieuwtje en dient terdege onderzocht te worden. Donna gelooft het wel, die kent dat ding inmiddels prima en blijft gewoon in haar cave.

Hij is goed bevonden, en Elaine slaapt er in. Prettig dat ze dat vast doet en dat het een vertrouwde plek wordt. Nog altijd blij met Martin’s home made kist. Ik moet hem nog even Dettollen (de kist).

Bij zo’n nest komen bergen textiel kijken..handdoeken in de kookwas, benchkleden, werpkistvetbedden etc. Natuurlijk heeft de wasmachine het een week of twee geleden begeven. Er staat nu een fonkelnieuwe mijn wasjes te draaien want zonder, dat gaat echt niet.

De kraamkamer is eigenlijk wel klaar, de tafel met benodigdheden mag nog even wachten. Dit keer willen we ze ook laten wennen aan het hondenluik, in de hoop ze vroeg op weg te hebben met de zindelijkheid. Maar da’s allemaal nog toekomstmuziek.

De tralies van het hekje gaan we nog van plexiglas voorzien. Zo vervelend als je de brandweer moet bellen omdat een pup er wel met zijn kop doorheen kan op de heenweg, maar niet meer op de terugweg.

Elaine is ook bezig. Ze doet het stilletjes maar is bezig met de aanleg van de melkbar.

Haar buik zakt nog niet erg de diepte in. Ik ga er vanuit dat dat in de komende drie weken gaat gebeuren.

Het is een standfoto van nix, ik weet het maar deze is niet voor showdoeleinden.

De aanstaande vader maakt zich ook heel erg druk. Not.

Zolang hij zijn natje en droogje maar krijgt, en niet te vergeten de wandeling, vindt hij het allemaal best. Het talrijke bezoek dat naar Elaine en hemzelf komt kijken, vindt hij beregezellig, zolang hij een knuffel krijgt en tegen het bezoek aan mag liggen.

Mijn excuses voor de kwaliteit van de foto’s, die zijn niet geweldig. Ik roep altijd maar dat het maar een blogjescameraatje is maar Mart zegt dat ik het boekje dat erbij zit, eens door moet lezen. Nou ja. Wie weet.