Vorige week, in de nacht van maandag op dinsdag, is het nest van Elaine en Cyrus geboren.

Een heel vlotte bevalling was het niet. Maandag overdag al duidelijk weeën, maar pas in de nacht begonnen de persweeën. Steeds bijna anderhalf uur tussen de pups in. Op een gegeven moment vond ik het te lang duren, en dus Dr. van de Rijt maar uit zijn bed gebeld. Mart moest zijn ruiten krabben, maar kwam wel degelijk thuis met een ampulletje oxytocine. De 20 minuten dat hij weg was, zijn er twee pups geboren..zul je altijd zien. Daarna duurde het weer heel lang. Er zijn in de ochtend nog drie pups geboren, maar helaas heeft het laatste reutje het niet gehaald.

Dat was even heel verdrietig, we hebben er alles aan gedaan maar het mocht niet baten.

Dat was echt even slikken. Lees..even janken.

Maar ja, shit happens. Nu zijn we hartstikke blij met ons zestal. Ze doen het allemaal schitterend en groeien als kool. Soms moet de werpkist even gepoetst en verschoond..dan gaan ze in een kratje met kruikjes. Albert Heijn levert toch bijzondere dingen..

Voor puppiebezoek is het nog te vroeg. Maar je wilt soms wel even bijkletsen met goede vrienden..en die nemen dan zoiets mee.

Het was even moeilijk aansnijden. 🙂

En natuurlijk komen mam en haar zuster even een hapje eten, en mam mag even een pup knuffelen..

Jeroen (van Gerdien en de taart) heeft nog wat mooie foto’s gemaakt.

Daar ligt ze dan, in al haar glorie..Elaine. Wat zijn we trots op je.

Nog een tikje torpedovormig, maar met een lekker dik buikje. Die roze snuiten..zalig. Hier en daar al een pigmentvlekje te zien.

Mooi moedertje met mooie kinderen.

Alle zes. Een nest om heel blij mee te zijn.