Tja, in de supermarkt vind ik dit een minder goed bericht..liever scharrel- of biovlees. Maar bij de pups..da’s andere koek. Vandaag, met 15 dagen, hebben we er twee boven de kilo en de rest heeft zijn of haar geboortegewicht bijna of helemaal verdriedubbeld. Da’s mooi.

Ik was gisteren heel even bang voor Elaine. Stond al met de telefoon in mijn hand om Dr. v.d. Rijt te bellen..tot ze toch weer ging eten. Ze zag er een beetje flauw uit, weinig eetlust, en toen Mart thuis kwam zei hij, wat ziet Elaine er moe uit. Nou ja, getemperatuurd, was normaal, afscheiding niet abnormaal dus ga je aan de calciumhuishouding denken. Vandaag dus naast de geitenmelk, hüttenkase, geitenyoghurt etc aangeboden..en het gaat er eigenlijk allemaal in. Vanmiddag in de heerlijke middagzon de grote wandeling gedaan, en jemig, was Elaine even fit..diverse malen uit zicht, aan het jagen met haar man. En de pups goed aangekomen. Nou ja, denk dat dit dus een heel klein dipje was. Da’s een beetje de narigheid met die schildklier, het heeft echt invloed op je stemming en je ziet overal leeuwen en beren. Enfin, in de werpkist alleen leeuwtjes en beertjes. En dat is mooi. Als je even de werpkist wilt verschonen..

Dat mandje wordt steeds voller. En de narigheid met blogjes in deze tijd is..is deze van drie dagen geleden of van gisteren..het gaat zo verbluffend hard nu. Nou ja, never mind..Elaine doet haar uiterste best en is een heel zorgzame moeder. Ze ligt er niet meer steeds bij maar gaat om de haverklap kijken, en elke twee à drie uur voeden. Donna wil ook heel graag bij de pups, maar kreeg vanmiddag een niet mis te verstane waarschuwing. Da’s het mooie van Elaine..ze gebruikt niet haar bekkie of tanden. het leek meer iets uit de rugbysport..Donna werd gewoon met grote kracht weggeduwd via de schouder van Elaine. En ze begreep het. No harm done.

Elke twee à drie uur wordt er ernstig gevoederd.

Tja, met zes pups heb je eigenlijk altijd wel een goede plek.

Voor de volwassen honden is het iets lastiger geweest. Het afgesloten gedeelte, waar eerst Cyrus en Elaine aten, is nu voor de pups. Dus de eetplaatsen moesten veranderen. Dat vinden honden niet echt leuk en het kost even tijd. Inmiddels is het gewend en weten ze weer waar ze zijn moeten.

Al weten ze allemaal dat er meer eten de kant van Elaine opgaat, en dat is soms de moeite waard om toch even te verkennen. En ja..dat vindt Elaine dus niet goed.

De pups geven er allemaal niks om. Ze willen hun buikje vol en dat lukt. Alleen komt er dan soms iemand opliggen.

Burp!! Dat krijg je dan. Yes, you are excused. Het pigment komt op gang en de oogjes komen allemaal open. Maar ik ga ze echt niet recht in hun bekkie flitsen om dat te bewijzen..u ziet het later wel.

Zo’n jonge moeder wil eigenlijk Carnaval vieren, maar ineens zit ze met zes kids. Dan wil je wel, op zijn minst, even weten wat er om je heen gebeurt.

Deze jongens hebben vandaag de kilo gehaald.

Maar ze beginnen alle zes met loopoefeningen, terwijl de oogjes nog niet helemaal goed functioneren. Zielig, al dat gebons tegen de wanden van de werpkist. Ik heb het al aan diverse vriendinnen geschreven..hebben jullie whippetpuppievalhelmpjes? Maar niemand heeft ze..laten we hopen dat de ogen snel verder open gaan en niet tezeer in tegenstelling staan met de snelheid waarop ze gaan lopen.

Het is een heerlijk stel.

Nog ruim vier weken, en dan moet ik de puzzel gaan leggen..wie gaat waar naartoe. Gelukkig nog ruim vier weken om de karaktertjes te zien, en me daar beelden bij te vormen. En vanaf anderhalve week na vandaag, komen de nieuwe eigenaars allemaal op bezoek, om lekker te knuffelen en te kijken.

Er valt heel veel te zien.

En na anderhalve week na vandaag nog veel meer..het gaat hard nu.

Elaine verzorgt nu nog de hele saniservice, wassen en poetsen.

Maar volgende week gaan we bijvoeden, en dan houdt dat, naar ik vrees, een beetje op. Toch is dat de periode waarin ze van slaperige cavia’s, echt hondje worden en ik zie er naar uit.