Wat gaat het verschrikkelijk hard. Vijf weken alweer vandaag.

Zo zit je het eerste balletje tartaar te voeren..

Een paar dagen later lukt het op een bordje..

En nu wordt vier maal daags de maaltijd geserveerd op de puppieschaal. En die gaat met smaak naar binnen.

Alle pupeigenaars zijn inmiddels geweest..van groot tot klein.

En gisteren een grote stap: ze hebben nu de hele ruimte. Om heerlijk te rennen,

met elkaar te ravotten,

in polonaise de zaal door te gaan,

en ontzettend te genieten van de kattentunnel.

Da’s altijd weer een succes. Zo ook de kattenbak, alleen gaan de meer serieuze types daar vergaderen, in plaats van hun behoefte te doen. Dat vergt nog wat training.

De kamer is zolangzamerhand ook weer redelijk puppieproof..snoeren vind ik eng.

Pap en mam hebben weer wat quality-time met elkaar. Moet kunnen.

Vader Cyrus neemt er zijn gemak van.

En moeder Elaine, die nogal genoot van al de geitenmelk, hüttenkase en het extra vlees, moet weer op rantsoen.

Veel gebeurd en gegroeid in de afgelopen vijf weken..nog drie weekjes, dan vliegen ze al uit. Zucht.