Eindelijk een opinie..
Ik ben niet zo van de snelle meningen. Op het werk kan soms een collega zeggen: …vind je ook niet? Nah..daar moet ik dan even over denken. Alles heeft twee kanten, of meer . Het heeft bij mij altijd even tijd nodig om alles tegen het licht te houden, zaken van alle standpunten uit te bezien, en soms komt daar dan wat uit. Soms ook niet.
Maar over de maat van de whippets heb ik erg nagedacht. Vind je het erg om een iets te grote whippet te hebben? Nou..meestal niet. En soms is het jammer.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Wat is nou eigenlijk te groot..en waarom is die strikte maat zo belangrijk. En waarom is dat bij de Whippet wel zo’n punt, en bij andere rassen veel minder. Dat is voor mij een beetje een vraag, waar ik dan graag een antwoord bij wil hebben.
Ben ik een kenner van het ras? Nah..wellicht een beetje. Heb me er de afgelopen 14 jaar in verdiept, maar het is net zo als bij goede wijn of andere zaken die de moeite waard zijn..als je denkt er iets van te weten, realiseer je je direct dat je nog maar een beginner bent vergeleken bij mensen die er al hun hele leven mee bezig zijn. En die zich er nog veel sterker en intensiever in verdiepen. En dat je er je leven mee bezig kunt zijn en er toch nog zaken zijn die je gemist hebt, of waar anderen veel en veel meer van weten.
En die mensen kunnen wellicht, vanuit hun kennis, een andere opinie hebben dan ik. Daar wil ik dan graag van leren..opinies zijn er om bijgesteld te worden indien daar reden toe is.
Waar om is die strikte maat van de Whippet zo belangrijk? (Gezien vanuit de FCI-maat, waar wij vanuit gaan)? In landen als de USA of Engeland, is er een gewenste maat. Is je Whippet daar iets boven, dan kijkt men vanuit het gehele beeld, en is een overschrijdende maat één van de punten waarop je hond beoordeeld wordt, en niet gelijk een diskwalificerend iets..niet direct die ZG voor een iets te grote hond die verder op alle fronten prachtig is. In de USA mogen ze ook gewoon wat groter zijn..hoe komt dat, en waarom is dat voor ons dan gelijk “not done”? Waarom meten we in dit ras met twee maten?
Ik heb weleens gehoord dat Whippets in de USA op jacht gingen naar hazen, herten of coyotes, in een veel groter terrein dan dat we in Europa doorgaans tot onze beschikking hadden, en dat men dan een groter type Whippet fokte omdat die dan sneller waren, door dat ze meer grond konden beslaan. Ik weet niet of dat waar is. En er zouden dan ook Greyhounds door gefokt zijn, om die snelheid en grootte te bereiken. Geen idee of dat de oorzaak is, waarom er aversie is tegen Whippets die uit de USA geïmporteerd worden.
Soms denk ik, we zijn allemaal zoogdieren, ook als mens. En als je kijkt naar de lengte van de mens, in de afgelopen 100 of 200 jaar of meer, dan zie je dat we als mensen langer worden. Door vaccinaties tegen infectieziekten, door betere voeding, noem maar op. Zou dat wellicht voor onze Whippet ook gelden, dat die door betere voeding, betere zorg etc. ook wat groeien kan in hoogte? En als we dan perse die maat vanuit de vorige eeuw willen vasthouden, moeten we dan gaan verdwergen in onze fok? En honden die vanuit een ander werelddeel komen, strikt weren om de grootte vast te houden, en dus zo onze genenpool te verkleinen? Of ga ik nu te kort door de bocht?
Een jaar of 13 geleden begonnen we met de coursing. Een enorm leuke sport voor onze honden. Groot en klein, het liep allemaal door elkaar, en het was geenszins zo dat grotere Whippets perse wonnen. De coursing gaat over iets meer dan alleen snelheid. Wendbaarheid, intelligentie, uithoudingsvermogen en jachtpassie waren ook punten waarop beoordeeld werd, en wordt.
En dat was goed. In de renwereld waren de grotere Whippets blijkbaar wel in het voordeel. Ik wil hierbij graag benadrukken dat ik totaal geen verstand heb van de rensport.
Ik heb de indruk dat vanuit die hoek het probleem kwam met de hoogte van de Whippet, en dat daardoor de metingen strenger werden. Ook bij de coursing kwamen ineens diverse klassen qua hoogte, en het lijkt me wel eens dat er nu meer klassen zijn, dan er Whippets mee kunnen doen. Bij de coursing, de enige sport die wij doen, vind ik dat best jammer.
Ook showen hebben we incidenteel gedaan. En daar valt me op, dat keurmeesters erg gefixeerd zijn op de maat. Dat kan ook niet anders, “onze” FCI-maat staat gedicteerd. Maar ook hier zijn keurmeesters, die vooral kijken naar de “overall-kwaliteit” van de hond, en dat zijn dan keurmeesters die toch alle kwaliteiten enigszins in acht nemen. Eigenlijk mag dit niet..want te groot is te groot.
En dan heb je keurmeesters die niet helemaal zeker zijn van zichzelf, en dan zo’n home-made maatstokje bij zich hebben waarmee ze zich wat stakkerig bewegen in de ring, en soms met de gekste uitslagen komen (het ijk-apparaat is hier niet aan te pas gekomen, helaas).
Ook bij de coursing wordt een grotere Whippet streng afgestraft..( nou ja, die Whippet geeft er niets om, laten we wel wezen..er is nog steeds geen groot stuk leverworst voor de winnaar). Maar wordt hij of zij kampioen, dan is er geen rood-wit-blauw dek, geen titel op de stamboom, geen kampioenskruis, geen werkdek en bovenal….geen Wilhelmus als hij of zij mag plaatsnemen op het podium. Oh dear. Want we moeten wel denken aan die extra centimeters!!
En nu denkt de slimme, en wellicht ook de verveelde lezer..waar wil je nu naartoe. Nou..kunnen we hier ook niet gewoon naar de ideale maat, met uitzonderingen naar boven en naar beneden? Met inachtneming van het feit, dat het ook niet te groot mag? Of te klein? (We hebben nu toch de DNA-test die verplicht is, Greyhounds door ons ras fokken, wordt echt lastig. ) Zodat we het aantal klassen in de coursing weer wat kunnen verkleinen, de wedstrijden weer leuk worden, de genenpool wat groter wordt (als ook de iets grotere whippets weer ingezet worden voor de fok) en dat ik eindelijk met mijn iets te grote Whippet dat Wilhelmus mag beluisteren? Ik kan haast niet wachten..
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
