Tijd om weer eens een update te schrijven. Inmiddels ben ik een maand of tien bezig met een koolhydraatbeperkt dieet. Met af en toe uiteraard een kleine pauze. Maar het gaat langzaam, maar zeker…inmiddels is er 10 kilo af. En er gaan vele kilo’s groente door per week.

Ik mis die kilo’s helemaal niet. Mogen er nog wel meer af, want ik merk dat het toch wat meer energie geeft zo. Bijvoorbeeld, voor mijn tuintje.

Suki maakt het goed. De wondjes worden steeds kleiner, zoveel dat ik inmiddels de twee kleine wondjes niet meer afplak, maar behandel met Acedermspray. Het laatste wondje blijven we nog even behandelen volgens de methode van de dierenarts maar ook dat gaat niet heel lang meer duren.

Suki zelf zit helemaal nergens meer mee. Ze is vrolijk, actief en vindt de wondbehandeling best aardig inmiddels, omdat Mart haar scheepsladingen snoep staat te voeren terwijl ik de wondjes behandel. De zomertruitjes zitten haar prima, ik geloof niet dat ze er erg in heeft nog. En dan krijg je ook nog gezellig bezoek..

Zusje Dea, met haar eigenaresse Kristel! Da’s altijd gezellig en dan gaat er gewandeld worden. Super! Dea lijkt zoveel op Elaine dat ik echt twee keer moet kijken af en toe.

En dan nemen Kristel en Dea ook nog een hele emmer speelgoed en snoep mee..dan is de dag van een puberwhippet weer helemaal goed.

Een beetje onzeker kan Suki nog wel zijn. Als er iemand ineens wil aaien, denkt ze geloof ik toch dat die iemand iets met haar wondjes wil. Dus het is zaak dat niet alleen de buitenkant, maar ook de binnenkant geneest. Helemaal prima om dan met Yvonne en haar whippets Jillz en Kiss naar Bloem en Tuin te gaan. Gezellig voor de baasjes ook.

Die houden we er in, Yvon! Tja, en soms moet één van de baasjes wel eens een sanitaire stop maken, en dan hebben er twee hondjes het nakijken..

Een whippet met schoentjes..tja, nare likdoorns kunnen dat noodzakelijk maken op ruwe grond. Maar het commentaar er op..mozeskriebel. In de twee minuten dat ik even op de dames van Yvon paste, was er om de 15 seconden een opmerking over. Moeilijk om dan niet je ogen ten hemel te slaan en toch te proberen om aardig te blijven..Yvon, respect!

Voor de GGD Brabant-Zuidoost had ik de eer om een interview te mogen geven over ons bijzondere beroep, verpleegkundige reizigerszorg. Sta je ineens zomaar in de krant..

Dat van die prikjes was uiteraard een dichterlijke overdrijving (want ik kan helemaal niet op mijn hoofd staan) en daar zal ik nog lang mee geplaagd worden. Maar in Geldrop word ik inmiddels al herkend en dat is toch wel heel geinig. Even voor de goede orde: ik kan nog rustig boodschappen doen en er is nog geen fanpagina. 🙂

Waar ik zelf fan van ben, is het nieuwe hekje in de auto, dat Mart samen met Gert-Jan ontworpen en gemaakt heeft. Helemaal super. Ze kunnen nu niet meer met zijn vijven tegelijk uit de auto hopsen, en ook even koel in de auto zitten terwijl wij de hekjes rondom de caravan zetten..dat is vooral fijn bij de coursing.

Want die was er weer..het gezellige schoonheid- en prestatieweekend van Osse Windhondenrenvereniging “Het Haasje”. Altijd goed georganiseerd door leuke mensen, we gaan er graag naartoe.

De honden vinden het uitzonderlijk gezellig. De hele dag mensen om je heen, veel aandacht, en chips. Veel chips.

Het Ballistic-kamp breidt zich uit..naast de caravan, “Het Maeghdenhuis”, waar Sabrina, de whippets en ik slapen, staan er nu ook twee tentjes, voor Mart en Sebastiaan. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.

Esmeralda en Frans komen met hun Sterre (Ballistic Yamaha Wild Star) , Marcel met Bowie (Ballistic Kawasaki Ninja)  en Steven, Kelly, Ilani en Lexime met hun Falco (Ballistic Ducati Monster) . Heerlijk om vier kinderen van Cyrus en Elaine om je heen te hebben, en wat doen voornoemde drie het super op de coursing. Sterre heeft een gaatje in haar bips, die mag even niet trainen, maar Falco en Bowie hebben hun eerste haasvast gelopen. Falco ook zijn tweede, en afgelopen weekend ook de verplichte solo-rit voor België, te Beringen. Zijn haasvast is in aanvraag! Bowie laat ook prachtig coursing zien, hij is er klaar voor maar moet nog één haasvast lopen. Even kijken waar we dat gaan doen.

Kinderarbeid is eigenlijk niet toegestaan. Maar bij ons wel. Lexime en Ilani maken een heerlijke risotto voor ons klaar.

De honden kunnen dat ook bijzonder waarderen.

En zo heb je zomaar een heleboel gezelligheid bij je caravan.

Het echtpaar, Cyrus en Elaine, gaat lekker naar bed als de avond valt en het fris wordt.

Ze zijn nog altijd op elkaar gesteld en we zien uit naar het hopelijk komende nest aan het begin van volgend jaar.

Maar Donna kan nog geen afscheid nemen van de gezelligheid. We geven Lexime een dekentje, hij heeft het koud. Maar de schat wikkelt het vervolgens om Donna heen, en zo houden ze elkaar een beetje warm.

Natuurlijk is het niet alleen maar zitten en bijkletsen, er moet ook geshowd en gecourst worden.

Op zaterdag is de show, een gezellige en informele gebeurtenis. De keurmeester is de heer Marijn van Iersel, die zelf Deerhounds fokt. Hij heeft moeder Elaine eens het allermooiste keurrapport gegeven dat we in huis hebben, iets met adel en allure etc (en één van haar vier JeugdCAC’s) ..een man met smaak. 🙂  Wij hebben Cyrus en zijn zoon Bowie in één klasse, en dat is leuk. Bowie krijgt de eerste plaats, en dat is geweldig. Fokken is verbeteren en als een zoon dan weer net iets hoger eindigt als zijn vader, ben je op de goede weg als fokker.

Misschien gaan Marcel en Bowie nog wel wat ringtraining doen, dat is geen overbodige luxe maar het begin is er en die twee zijn enorm op elkaar ingespeeld.

De coursingdag is gelukkig wat zonniger, na de vele regen op zaterdag. En niet al te heet. Dat is eigenlijk nog fijner. Sommige honden zijn gemakkelijk te starten. Cyrus zou gestart kunnen worden door een kind. Dat geldt niet voor Chinook (Ballistic Amarillo Starlight). Ze is een opgewonden standje zo aan de start en net zo gemakkelijk vast te houden als een paling in een emmer snot. Sabrina heeft er een hele klus aan.

In de tweede omloop raakt Chinook heel even het haas kwijt, en dat kost punten..geen podiumplaats dus. Maar wel redelijk heel, op een geschaafde remzool na.

Cyrus laat mooi coursing zien, en eindigt op de derde plaats. Samen met de punten van de show, verdient hij de Schoonheid en Prestatieprijs.

Da’s de derde keer, en dat is leuk.

Hij zorgt ervoor dat ons glasservies een beetje uitgebreid wordt. En met de warmte die volgde de afgelopen week, zorgt hij ook dat bepaalde essentiële onderdelen die nodig zijn voor een tweede nest, koel blijven. Good boy.

Zelfs elegante Elaine ligt er een beetje bij als een zak aardappels met deze hitte. Links op de foto nog net het snuitje van Suki, die zich ook redelijk kalm houdt.

Goed, u bent weer even op de hoogte van het doen en laten van onze Whippets..wordt binnenkort vervolgd.