De pups zijn zeven weken. Dit is het laatste weekend dat we ze mogen hebben, en natuurlijk moeten ze nog even flink mensen zien. Heel belangrijk. Dat “mogen hebben” voelen we meestal zo, maar soms even niet. Het is alsof je naast een race-circuit woont, zo af en toe, qua rondracende monstertjes maar zeker qua geluid.

Zaterdag kwam mijn familie. Altijd fijn, iedereen even zien, even bijkletsen en kijken hoe de puppies geknuffeld worden. Emmy heeft heel veel lef, ze stort zich zò in de kennel. Maar ook als de hondjes in de kamer zijn, gaat dat heel leuk..Shiva zoekt echt oogcontact met Emmy.

Fantastisch om leuke kinderen samen met je hondjes te zien. Fleur maakt kennis met Darcy, die in eerste instantie even verlegen is.

Fae vindt het eerst even spannend, maar al gauw is ze ook aan het knuffelen. Eerst nog even veilig bij pappa op schoot, en Amy weer bij haar op schoot.

Fleur vindt het geweldig.

En Donna vindt kinderen geweldig. Om de kinderen zelf, maar soms ook om andere redenen. Hier pikt ze, met listige blik, een stuk stroopwafel uit de handjes van Ilja. Ik geloof dat haar misdaad redelijk onopgemerkt bleef. Slim ding.

Cyrus vindt het belachelijk. Pups horen volgens hem in de keuken, en niet in de kamer. En ze moeten hun snaveltjes houden en niet zoveel herrie maken. Hij vond het maken van de pups aanmerkelijk leuker dan het leven ermee..en laat zijn protest duidelijk zien.

In de avond komen onze zoon David (de naamgever van het nest) en zijn lief Sanne nog even knuffelen.

Op zondag komen Jeroen en Gerdien. Altijd ontzettend gezellig. Via Gerdien van Amazing Doggear komen veel van de spulletjes die we de pups meegeven. De slaapzakken zijn deze keer wel heel mooi geworden.

Eerst natuurlijk uitgebreid knuffelen,

en daarna bedacht ik, dat het toch wel erg mooi weer was, en Gerdien en Jeroen zijn lieve geduldige mensen, en ook nog fokkers van zes mooie whippetdames..een uitgelezen gelegenheid om eens een stukje met de hondjes te wandelen.

Sonic doet haar naam eer aan, en heeft al een aardig vaartje aan de lijn.

Het waren mooie dagen. Intensief, maar dik genieten.

En dan moeten er dingen gebeuren. Afgelopen weekend was een bezig weekendje voor de pups. Vrijdagmiddag kwam de chipper, de pups bestaan nu officieel, en de stambomen zijn aangevraagd. De pups droegen het chippen manhaftig, geen piepje gehoord, alleen van de chipreader.

Zaterdag kwamen Marco en Sander. We hebben ze leren kennen op de coursing. Superaardige heren  met veel verstand van zaken wat whippets betreft. (Misschien ook wel van andere dingen maar daar hebben we het niet zo over.) Ze komen altijd, op ons verzoek, naar onze nestjes kijken en er wat over zeggen. Vaak iets aardigs ook nog. Maar altijd iets leerzaams en dat is belangrijk. En dan hadden ze voor ons ook nog de gouden tip voor een huisje voor oud-en-nieuw! We zullen tegen die tijd samen een oliebolletje eten.

Natuurlijk was het ook tijd voor de eerste vaccinatie. Dr. van der Rijt had beloofd te komen vaccineren. We weten dat hij ernstig ziek is, en toen hij in de namiddag nog niet geweest was, was ik een beetje bang dat er iets gebeurd was. Maar rond 19.00 uur belde hij of hij kon komen..dus op zaterdagavond zijn de pups gevaccineerd en helemaal nagekeken. Dr. van der Rijt vond het een erg mooi en gezond nest. Met hem gaat het helemaal niet goed, ik heb dan ook geen foto’s gemaakt van deze gebeurtenis.

Zondag was een absoluut hoogtepunt, iets wat we met een aantal fokkende vrienden/vriendinnen altijd doen als één van ons een nest heeft. Katja, Han, Tinne, Monique, Sabrina, Wim en Caroline kwamen het nest keuren. Dat is altijd heerlijk, supergezellig, fijn en ontzettend leerzaam. We eten dan samen, drinken een glaasje bubbels op de gezondheid van het nest en zetten de pups één voor één op tafel om ze eens heel goed onder de loep te nemen, qua exterieur. Katja bracht de pups weer voortreffelijk voor, Monique maakte heel mooie foto’s en iedereen geeft dan zijn mening, zowel de mindere als de goede dingen worden benoemd.

Ze hebben ons bovendien rotverwend. Prachtige dingen hebben we gekregen, zowel voor ons persoonlijk als voor de pups, die nu met een wel heel grote bruidschat naar hun baasjes gaan.

Martin heeft zijn traditionele puppiebad genomen. Puppiebaden zijn een erkend middel tegen winterdepressie, en vooral op blue monday erg heilzaam. Je moet alleen wel je oren  en edele delen beschermen, want de pups zijn uitgerust met een bekkie vol naaldjes en pitbulkaakjes.

De pups hebben niet meer genoeg aan de keuken, we laten ze twee aan twee nu ook in de kamer spelen.

Suki, als grote zus, vindt ze hartstikke leuk. Ze gaat er wel eens wat ruw mee om, maar pups zijn eigenlijk van staal met rubber er om heen, lijkt wel.

Ik denk dat Suki ze over twee weken erg gaat missen.

Cyrus vond het maken van zijn kroost, leuker dan het meemaken ervan. Hij tolereert ze wel, maar ze mogen niet te ver gaan. Prima als vader wat strenger is.

Want moeder is een beetje een watje. Eigenlijk wil ze niet meer dat de pups bij haar drinken, maar ze zwicht toch steeds weer. Of zou ze weten dat ze op dieet moet zodra het drinken is afgelopen?

Het zijn zulke lekkere guppies..

Het is gewoon zo leuk om te doen, zo’n nestje, er valt heel veel te genieten.

Tijdens de keuring heeft Monique mooie foto’s gemaakt, en daar wil ik er een paar van delen.

De rode dame: Ballistic Canyon Ultimate. Ze gaat naar Steven en Kelly, Lexime en Ilani, die ook grote broer Falco al hebben.

Ballistic Pinarello Dogma, hij gaat bij Korinne wonen.

Ballistic Koga Miyata, zij gaat bij Vera en Frank wonen.

Ballistic Bianchi Infinito, zij gaat bij Femke en haar gezin wonen. Daar woont ook whippet Tess.

En last but not least, Ballistic Specialized Venge, zij gaat bij Barbara en Felipe wonen.

Ik hoop dat ze allemaal heel gelukkig met elkaar worden. Maar eerst nog heel even zelf van ze genieten..

Het gaat zo verschrikkelijk snel nu, elke dag kunnen ze meer. Dus gooi ik er even een kort blogje in, met wat foto’s van de afgelopen dagen. Vandaag zijn ze drie weken en vijf dagen, en ze groeien heerlijk. Ze zijn er nu aan toe om uit de werpkist te komen, en krijgen elke dag wat meer ruimte.

Ze willen nu echt op ontdekking.

Lekker bij mamma in de mand, en vooral in elkaar bijten. De tandjes komen bij allemaal door nu. Ik hoor af en toe ijselijke kreten en boze blafjes..heerlijk.

Het is mooi spul, en ziet er heel zoet uit.

Maar schijn bedriegt. 🙂

Het hondentoilet: so far, so good, ik zet ze er regelmatig op, en een enkeling gaat af zelfstandig.

Dus het begin van de zindelijkheidstraining wordt  gemaakt.

En ook het zelfstandig eten begint op gang te komen, vier maal daags bied ik het vlees aan, en dat gaat er best in.

Ik mag nog vier weken en twee dagen van ze genieten, en proberen om ze veel te leren.

Het is een heerlijk stelletje. Wordt vervolgd..