Het lijkt al weer zolang geleden…maar 7 september was het eindelijk zover: Vakantie! Dankzij Sabrina konden Mart en ik er twee heerlijke onbezorgde weken tussenuit, terwijl we wisten dat voor onze hondjes uitstekend gezorgd werd, in ons eigen huis. Dankjewel Sabrien!

We hadden een soort Pipowagen gehuurd, met uitzicht op zee.

Het was er heerlijk toeven, een camping zonder enig amusement behalve de rust en de zee. Gebouwd tegen een klif, er was dan ook geen meter te vinden die recht liep, alles heuvel op of heuvel af, maar de pipowagen stond recht, dus dat was helemaal o.k. Wat is het heerlijk slapen met brandingsgeluiden op de achtergrond. En de schreeuwende meeuwen.

Frankrijk liep al aardig voor op ons wat de mondkapjesplicht betrof. Even wennen. Je gaat lekker uit eten, dus make-upje op, gezellig lippenstiftje..

Juist. Nou ja, het is net lingerie, je draagt het gewoon voor jezelf. En als je dan echt gaat eten, dus vast op je plek zit in het restaurant,

dan moet je er even aan denken om het weer af te zetten. Anders wordt het lastig om die heerlijke mosselen binnen te krijgen.

Ze waren weer heerlijk!

We waren in Fecamp, dat een aardige haven heeft.

Heerlijk om rond te slenteren. Natuurlijk ook tijd voor cultuur, het visserijmuseum was leuk maar Fécamp staat vooral bekend om het feit dat daar de Benedictine (likeur) gemaakt wordt. Dat gebeurt in een soort van paleis.

Natuurlijk hebben we de hele rondleiding gedaan, met na afloop een proeverij van de producten. Lekker, maar je moet er niet teveel van hebben, want dan voel je je na afloop ongeveer zo:

We hebben zoveel geluk gehad met het weer…regelmatig zelfs picknickende mensen op het strand, lijkt me niks met al die keien onder je kont..maar zelfs de whippets zijn daar blijkbaar tegen gehard.

De lucht kon wel eens dreigend zijn, maar er viel niks uit.

En de temperatuur was heerlijk. Veel ’s avonds nog buiten zitten eten, en dan maar kijken naar die prachtige zonsondergangen. Erg goed voor je ziel.

Normandië heeft veel prachtige kerken, daar hebben we er wel een aantal van bezocht. Met als topper toch wel de kathedraal van Rouen. Je moet een heel eind achteruit lopen om het hele ding op de foto te krijgen.

Maar er zijn ook prachtige tuinen. Het klimaat is mild en er groeien hier en daar zelfs tropische planten en bomen.

Op een heel hete dag is het zalig om een stukje schaduw te hebben.

Aan de kust eet je natuurlijk bij voorkeur verse vis.

Het is zo leuk om dan de herkomst van die vis te zien. Nou ja, dat is natuurlijk de zee, maar die vis moet je dan wel te pakken zien te krijgen. Geweldig om de vissers te zien binnenkomen en uitladen.

Er zijn natuurlijk meer liefhebbers, die wachten op hun kans..

Bij de visafslag wordt de vis aan de ene kant binnengebracht, en aan de andere kant verkocht. Veel verser kan het niet.

Ik gaf dan ook de voorkeur aan vis. Wel één keer vlees gegeten..het piece de boucher, wat je geloof ik mag vertalen als: een stuk van de slager. Ik geloof dat dat waar was. En dat deze slager een heel oude tanige man was die lang geleden aan een akelige ziekte was overleden. Jakkes.

Maar wat hebben we genoten. Van de prachtige kliffen,

de gezellige dorpen en steden,

de leuke winkeltjes,

en nog veel meer.

Wist u trouwens dat er ook heel lelijke whippetbeeldjes bestaan? Je kijkt er als whippetliefhebber toch altijd naar uit, maar deze is in de winkel blijven staan. Het arme ding.

Na 14 dagen was het toch even moeilijk om de zee weer gedag te zwaaien. Maar ja, als je thuiskomt, en dit dan weer ziet:

Dan maakt dat heel veel goed. Zo niet alles.