Donna wordt nog elke dag dikker. Ze begint nu ook wat last te krijgen. Vanmiddag was het guur weer, maar droog en we wilden toch even een lekkere wandeling maken. Omdat Donna aan de lijn moet, wilde ik haar een jasje aandoen. Ik voelde al een beetje (figuurlijke) nattigheid, maar het was nog veel gekker dan ik dacht: het jasje paste werkelijk voor geen meter meer. De banden met de stukken klittenband kwamen niet eens bij elkaar in de búúrt, laat staan dat het dicht kon.. Gelukkig heeft Tinne vorig jaar eens een soort coltruitjes voor me “gemaakt”, en dat truitje ging nog nèt.
Toen David Donna in de middag nog een keer mee wilde nemen voor een wandeling, verzette ze zich als een koppig muilezeltje, alle vier de pootjes strak, ze wilde niet mee..
Dus voor Donna de tuin. Geen probleem. Eten gaat nog steeds moeilijk. Dat begrijp ik wel, in dat gezwollen lijfje, verzadigd van puppies, is geen ruimte meer voor de maag. Maar ja..niets eten, dat kan niet. Ik denk dat ik maar eens een kookboek voor niet-etende honden ga schrijven, creatief met kip of iets dergelijks. Gekookte kippenbout, kippenlevertjes, brokjes geweekt in kippenbouillon, dat gaat er dan nog mondjesmaat in. Af en toe.
Maar behalve de hormonen van Donna, beginnen die van mij ook op te spelen. Het huis moet schóón! Nou kan ik best lekker poetsen, maar mijn meterslange enorme gordijnen wassen, daar zag ik wat tegenop. Never mind, daar heb je moeders voor. Dus “ons mam” kwam, gepakt en gezakt met elastieken, lingeriezakjes en al wat dies meer zij. Via een speciaal procédé, alleen bekend aan moeders, pakte ze de gordijnen in.
Ik zag voor me, dat ze dan tussen het wassen van de gordijnen in, lekker met een cappucinnootje de Linda zou gaan lezen. Maar zo zit ze niet in elkaar, die moeder van me. Ik ging ramen zemen, zij deed mijn strijk. Oh mam, wat ben je toch een heerlijk mens. Ik háát strijken..
Na het wassen hebben we gelijk de gordijnen weer opgehangen. Mijn vader was ook weer ten tonele verschenen en hij was zo goed niet, of hij moest van mijn moeder de ladder op. Een dreamteam, die twee.
En toen was het uiteraard wel tijd voor een roseetje en even ontspanning..maar niet voor de klus gedaan is. Kijk die gordijnen eens schoon wezen!
Daarna natuurlijk even gezellig samen eten, vers broccolisoepje voor de vitamientjes, lekker broodje erbij..altijd gezellig.
Als moeder van mij, een negenponder, weet oma wel hoe zwaar Donna het heeft. Donna heeft dan ook radar voor mijn moeder, ze zoekt een beetje troost bij haar, en krijgt dat ook. Mam, het geeft niet dat je haar steeds “hij” blijft noemen, daden zijn heel wat belangrijker dan woorden.
Natuurlijk hebben we, traditiegetrouw, wel Sinterklaas gevierd. Iedereen klaagt en moppert over het feit dat er gedicht moet worden, maar op de avond zelf blijken er dan weer hilarische epistels gemaakt te zijn. Een hondenmand vol cadeautjes!
Een beeld van een deel van mijn familie. Helemaal klaar voor de Sinterklaasfun.
Maggie is zeer gesteld op haar mensenfamilie. Vooral Esther moet het flink ontgelden, na het flossen van haar tanden werden ook haar oren zeer degelijk gereinigd.
De cadeautjes variëren in serieusheid. Maar deze pantoffels waren toch wel de klapper van de avond.
En in alle stilte groeit Donna nog steeds door. Je hoeft nu maar je hand op haar buik te leggen, en je voelt de delicate bewegingen. Met wat geduld, kun je ze ook zien. Geweldig.
Eten uit haar bak doet ze alleen nog bij echt heel lekkere dingen. Maar een paar brokjes naast haar in de slaapzak leggen, werkt soms ook.
En soms ook niet.
Inmiddels is de laatste hand aan de kraamkamer gelegd. Martin heeft plexiglas aan de binnenkant van de hekjes gemaakt, zodat we niet de brandweer hoeven bellen omdat er een pup zijn hoofd doorgestoken heeft, en niet meer terugkan. Donna kijkt tevreden toe, ze lijkt de maatregel goed te keuren.
Mart, lief, ik weet het, de hondjes zijn mijn ding. Daarom des te meer bedankt voor je inzet, je bent geweldig.
Ach gos Donnaatje zo dikjes……. Nog even volhouden meissie en dan heb je straks hele mooie pupjes!
Heerlijk, zo’n dagje schoonmaken :-))
En die brocollisoep … Hmmmm … maar ik zie jou mannen nergens?
Hoe lang nog voor de uitgerekende datum ? Ik wil graag live stream volgen, Annemarie ! 24 uur per dag 🙂
Jij hebt je diploma dubbel en dwars verdiend Annemarie!! De voorbereiding goed doen is het halve werk, Super Nurse ben jij!! xxxxxxx
Het gaat nu wel heel hard Annemarie, spannend!! En een live stream zie ik ook wel zitten. 😉
Je mag trots zijn op zulke ouders!En ook op je man.Want ook al zijn de hondjes jouw “ding”,hij doet super zijn best….(Hij vind het natuurlijk net zo spannend en geweldig als jij,maar …..hij doet het voor jou,hi hi)
Fijn hè,als alles weer lekker schoon en netjes is.Hoef je daar de komdende weken niet naar om te kijken en kan je je helemaal storten op het nestje….
Eèn ding snap ik niet….dat je nog hebt geprobèèrd om dat jasje aan te krijgen,ha ha ha….
Ze is nogal compact hè….
Geniet maar lekker van die dikke buik en het gewiebel erin.
Knuffels voor Donna en Maggie en groetjes aan Martin en David.
Wat een hoop gezelligheid en liefde in één klein stukje tekst. Ik word er zelf gelukkig van! Morgen mag ik de stuiterballetjes in Donna’s buik zelf komen voelen en ik hep er zin an! En ik zal een extra ooh en aah roepen voor je superschone gordijnen 🙂
Wat gezellig Lisette, geniet ervan meid! Xx
Je hebt niets over mijn gordijnen gezegd..maar vooruit, de Angry Birds maken het weer helemaal goed. 🙂
Ze waren ook zo oogverblindend wit dat ik er helemaal stil van werd, maar meid wat waren ze schoooon! Als Daaf de Angry bird moe is (of jullie de geluidjes) kan Donna hem aan de pups geven als eerste kennismaking met andere wezens dan whippets en mensen! Al vast als voorbereiding op het haasje.
Syl, het buikje van Donna was erg prettig om vast te houden. Iedere keer die kleine schopjes tegen mijn hand of een pupje dat zich eens lekker om geen draaien in Don’s buik. Een aanrader. En Donna zag er superprachtig uit. En die lieve Mags was iedere keer in de buurt; ze is ook zo’n ontzettend schatje. Het was een leuke middag.
Wat een heerlijk familie verhaal en wat fijn dat je ouders nog zo lekker fief zijn, een heerlijk gevoel lijkt mij.
En dan Donnaatje, wat een lekker dik zwanger whippetdametje.
Nu zijn na de sinterklaas lootjes ook haar laaste loodjes aan de beurt.
We wachten gezellig met vele andere met jullie mee wat komen gaat…………..
En je gordijnen zien er weer prachtig mooi uit!
Alles is klaar voor Donna’s grote klapper….. nog een weekje, is het toch? Donna ziet er super uit, ondanks het weinige eten. Misschien valt het wel mee, en krijgt ze ongemerkt nog heel wat binnen, Annemarie. Dat jasje…. natuurlijk past zoiets niet – die van Hinde past nu al bijna niet meer en die moet nog 3 weken….Ik begin lichtelijk nerveus te worden, want hier moet nog alles gebeuren; ik moet de komende zaterdagen de bevallingsbenodigheden kopen (heb ze altijd geleend bij de vorige nesten) en die werpkist….. ik heb wel al wat onderdelen in de gang zien staan bij mijn ouders, dus er is hoop dat er iets klaar is over een week, of twee….. ;>).
Ach Monique, je krijgt op het laatste moment vast de inspiratie en hebt alles in een paar uur voor elkaar. Je bent, nu met je derde nest, toch al een beetje een routinier! Kun je niet gewoon alles rap digitaal bestellen bij Spat, hoef je zelf de regen niet in.
Inderdaad….. ik heb de boel vandaag toevallig maar besteld bij fokkers.plaza. En de werpkist begint erop te lijken. Zoals gewoonlijk houdt Ronald er een wetenschappelijke benadering op na. Niet snel, wel doordacht. Het zal wel goed komen ;>))
Weer een geweldige leuke blog bijdrage Annemarie. Wat een geweldige ouders heb je toch, en ook zo handig. En Donna ziet er weer dikker uit, ik hoop van harte dat ze het volhoud tot volgende week als ik weer thuis ben en vrij! Ik wil zo graag bij de geboorte zijn. Nog even over je blogje; Ik ben gewoon een beetje jaloers op je schrijfstijl en dat je steeds maar weer de tijd en inspiratie vind om je weblog bij te houden. Geweldig! En ondanks dat het mij soms gewoon aan tijd ontbreekt voor mijn eigen weblog, vind ik altijd wel een gaatje om jou blog te lezen.
Dank voor het compliment, Katja, en ik hoop ook heel erg dat je bij de geboorte kunt zijn! Misschien kan ik iets doen met een grote kurk ofzo..
Een heerlijk gezellig stukje, zelfs het schoonmaken gaat in harmonie! 🙂 Het ziet er allemaal toppie uit Annemarie. Heerlijk dat je ons zo op de hoogte houdt van het wel en wee rondom Donna en de andere Balisticjes!
Veel succes met de laatste loodjes, het kan beginnen! 🙂
Nog maar een paar daagjes, houvol Donna,!! Loopt de spanning al op Annemarie ?
Nee hoor, dat valt wel mee. Ik verwacht ze eigenlijk pas na het weekend, komen ze eerder, dan ben ik er wel klaar voor. Voor Donna zou het wel fijn zijn, iets eerder, het valt haar zwaar nu.
Annemarie, hou ons op de hoogte he ! En geef Donna voorzichtig een dikke knuffel 😉