Ballistic Whippets

Het is al weer even geleden, het laatste blogje. En nou denk ik niet dat u daar wakker van ligt, maar toch..we zenden weer eens even een berichtje de ether in.

Het allermooiste Ballistic dagje was natuurlijk 23 maart, de geboorte van de zes prinsessen van Noor en Mistral. We zijn zo trots op deze dames en ik vind het heerlijk dat ze onder de naam “Ballistic” door het leven mogen gaan, al krijgen ze van hun eigenaars natuurlijk veel mooiere namen mee..onze diamantjes. Jeroen en Gerdien maken mooie foto’s, prachtig om te zien, en dagelijks is er uitzending van de Whippetcamera..en dat mag u letterlijk nemen.

Donna is nu dus de oma van zes kleindochters. Zelf is ze gelukkig nog gezond en fit en heeft afgelopen weekend nog een mooi rondje coursing weggegeven.

Heerlijk dat het weer voorjaar is, en dat alle bomen en planten weer uitlopen en het zonnetje er regelmatig bij is. De whippets zijn gespecialiseerd in het zoeken van de zonnigste plekjes in de kamer.

De tuin is vol plantaardig leven,

maar schakel ook het dierlijk leven niet uit.. De mezen inspecteren de (nog net op tijd schoongemaakte) nestkastjes, ik zie jonge visjes en bovendien leek de vijver een week of twee geleden wel een parenclub voor kikkers. Inclusief trio’s..en de eerste kikkervisjes zwemmen nu ook al rond.

Donna heeft wel eens de neiging om haar runderkophuid tot de volgende dag te bewaren. Maar het lijkt me toch niet ontspannen eten zo, met drie van die grondhaaien die wachten tot je je snack even los laat.

Inmiddels hebben we ook de eerste coursing weer achter de rug. De chocoladecoursing, altijd gezellig en goed georganiseerd, zoals altijd weer chapeau voor de vrijwilligers. Mart draagt ook zijn steentje bij, als starter. Maar gelukkig heeft hij ook tijd om “onze” Kootje, van Sabrina, nog even te aaien. Kootje zag er als altijd prima uit en was in superconditie, maar op de één of andere manier vertaalt zich dat niet naar punten.

Het was een heerlijke dag, prima weer, en gelukkig veel tijd voor aaien. Monique verwent Cyrus met haar aandacht, en die kan dat zichtbaar waarderen.

Cyrus liep heerlijk. Hij geniet er zo ontzettend van, en als hij dan met een glimlach van het veld afkomt, vergeet hij de kill te maken en komt gelijk naar me toe. Dat levert ook al geen punten op, dus we wonnen geen chocolade paashaas. Maar da’s niet erg, er waren wel leukere hazen te zien..alleen was deze niet te winnen.

Het is geweldig om je hondje zo lekker bezig te zien.

Gelukkig ben je daarvoor niet afhankelijk van coursings..het bos is ook geweldig. We kwamen Jacqueline Wagener, mijn achterbuuf, tegen, mèt camera. Ze maakte wat mooie foto’s van mijn vrolijke stel.

Cyrus zoekt altijd de allergrootste stok die hij kan vinden, en gaat daar als een idioot mee rondrennen. Heerlijk vindt hij het, om dan vlak langs je te scheren, en hij raakt je niet maar vergeet de breedte van die stok zodat je bijna op je gezicht gaat van de klap in je knieholtes..nee, ze zijn niet altijd even elegant, die honden van ons.

Echte waterratten zijn het niet, maar voor de fun even een stukje door het water heen, dat kan er dan nog wel af.

Cy had een gek bultje op zijn borst, een soort kleine roze bloemkool die hard groeide. Het zat me niet lekker, en een dag later zag ik er ook eentje, zij het een stuk kleiner, bij Donna..dus vandaag naar dokter van der Rijt. Die dacht aan een histiocytoom. Hij verdoofde beide whippets plaatselijk, knipte het vieze ding af en brandde de wondjes dicht. Nix meer van te zien nu. En dat voor een bedragje waar je maar weinig begoniaatjes voor kunt kopen (want u weet het..die tijd komt er aan!). Jemig. Wat hou ik van die man. Donna en Cyrus gedroegen zich keurig en lieten hem zonder klagen of tegenstribbelen begaan..van hen hou ik ook.

En van Mart, die mij voor mijn verjaardag op een heerlijk etentje trakteerde.

Ik wens u allen veel mooie zonnige dagen toe.