Prachtig weer vandaag. En nog vrij ook. Dus: een extra lange wandeling op de heide, heerlijk.
Zie, de zon schijnt door de bomen..
Overal paddestoelen. Soms hele mooie kleintjes,
Maar ook wat grovere, aardappelvormige boleten. Of zoiets.
De bladeren zijn zo mooi, variërend van rood goud tot licht geel.
Een stralend struikje.
Als Donna denkt dat ik even niet kijk, doet ze dingen die een potentieel zwangere dame niet zou moeten doen. Foei, Donna. Voortaan ga jij daar dus gewoon aan de lijn. Aan klutspuppen hebben we ook niks.
Als we even in de schaduw lopen, zie ik dat Donna best goede camouflagekleuren heeft in het herstbos. Gelukkig heeft ze die witte pootjes en hals nog. En die staart, natuurlijk.
Wild in zicht. Haar oortje gaat er helemaal gek van staan. De zon schijnt er doorheen. Soms schijnt de zon ook door de huid van haar pootjes, direct boven de hak. Mensen die het ras niet kennen, blijven zich daar over verbazen.
Veel mensen hebben er wat moeite mee om Maggie en Donna uit elkaar te houden. Soms kan ik me daar wel iets bij voorstellen. En als ik dan naar deze foto kijk, nog meer. Zoek de verschillen..er zijn er genoeg.
Nog maar eens een fotootje van het zonnige bos, die had u nog niet gehad, toch? Of wel? Nou ja, het is mijn blog. 🙂
Maar helaas niet mijn bos. Dus heb je heel je wandeling door ontmoetingen met andere honden en hun bazen. Eigenlijk gaat dat altijd goed, zoals hier bij de drie musketiers, klein maar dapper.
Maar in één geval het het altijd fout. En dat is met een verschrikkelijk nare, agressieve herder, het beest heet Lexa. Er zijn al zoveel bijtincidenten geweest met dit beest. Zowel Harley als Maggie hebben een litteken van haar. Ik zou haar het liefste afschieten, om eerlijk te zijn. Lexa’s eigenaresse is dan ook al een beetje gewend aan het schelden maar ze is nu wel zover, dat Lexa een muilband moet dragen. En als ze iemand aan ziet komen, moet Lexa aan de lijn. Maar ja..als je loopt te kletsen en niet oplet, gaat dat hem dus niet worden. Met als gevolg, dat Maggie, Donna en ik Lexa zagen, zij ons ook, het baasje had geen aandacht en ja hoor..Lexa rent naar ons toe en valt aan. Ik had nog net het besef om Donna op te pakken (die krijgt nu uiteraard wat extra bescherming) en Maggie los te laten.Waar Lexa even niet aan dacht, was dat zij een muilband omhad. En Maggie niet. En nou is Mags misschien een klein meisje, maar ze is ontzettend dapper en zonder één aarzeling viel ze aan. Ik denk dat ze Lexa even flink op haar lazer gegeven heeft. Nou ja, oordeelt u zelf:
Waardeloos is dit toch. Stel dat zo’n muilband afschiet, dan was Maggie waarschijnlijk zwaar gewond. Maar ja, eind goed, al goed. Na een lekker stuk wandelen weer naar huis. Mooi, die zon op de Acertjes in mijn tuintje.
En als ik naar boven kijk, zie ik mijn buurvrouw het bos. Nu nog erg mooi, maar alle eikenbladeren die u ziet, komen dadelijk in de tuin te liggen. En die moeten er ook weer uit. Enfin, dat houdt me van de straat.
En dan nu: de meest bekeken tepeltjes van het Noorderlijk Halfrond. Nou ja, door mij dan. Wat denkt u? Zijn ze groot of zijn ze groot? Of niet?
Sorry Don, voor het schaden van je privacy. Maar ik vrees dat dat de komende tijd nog wel erger gaat worden.
Prachtige foto’s en je japanse esdoorn staat er prachtib bij in het zonnetje.
En die laatste foto is een toppertje, jammer dat de zon er niet op stond…hahahah flauw hé.
Heerlijk hé dat zonnetje op je vrije dag….lekker genieten hoor!
Hahaha, gek mens! Heb je wat van die paddo’s gehad? 🙂
Het enige verschil tussen Mags en Don zijn de vlekjes op hun halsbandjes! En die Lexa moeten ze een extra stuk ducttape om haar snuit doen. Die herfstkleuren op de foto, is dat om Monique P te DH de ogen uit te steken? 🙂 Ik hoop dat de pupeigenaren het niet erg vinden om klutspuppen te krijgen. Volgende keer graag een schuifmaatje langs de tepel leggen zodat we de ware grootte kunnen aflezen en het kunnen vergelijken met de volgende nipplegate.
Toedeledokie.
Prachtige kleurtjes in jou bos ! En heerlijk door de losse blaren wandelen. En jou tuintje ziet er ook heel mooi uit. Ik plan ook zo’n acer te kopen. Ze staan zo mooi nu !
Tja en die tepeltjes … ik denk het wel !
Leuk stukje, mooie foto’s!
En volgens mij groeien ze…! 🙂
Wat een prachtige herfstfoto’s Annemarie! Die laatste foto vind ik er goed uit zien hoor. 😉
Wat een mooie herfstplaatjes.Jij woont echt op een wereldse plek hè.Prachtig is het bos nu.
En wat stoer van maggietje zeg,om die vervelende herder weg te jagen.Zou ze voelen dat ze Donna extra moet beschermen??
Nog even over de verschillen tussen Don en maggie….jij hoopt natuurlijk dat wij allemaal zeggen dat Donna toch net effe wat dikker is en wat grotere tepeltjes heeft…..ja hoor….ik zie gewoon wat ik wil zien.
Groetjes van Brenda en dikke knuffeltjes voor de meisjes.
Het bos is prachtig, dat zag ik wel toen ik er langs reed zondag ;>)). Maar kan niet tippen aan jouw tuintje, qua kleurenpracht hoor! Lexa zou van Ronald allang een grote schop hebben gekregen als baasje net een andere kant op keek. Natuurlijk alleen met de muilkorf om ;>)). Die tepeltjes….. énorm! Of voel je je nu in de maling genomen? Ik kwam vanavond thuis slechts een etmaal in Barcelona en meende te zien dat Hinde’s lijfje vrouwelijker vormen heeft aangenomen. Enfin, we zien wellicht wat we graag willen zien. Maar toch, de kans dat het gelukt is, is vele malen groter dan de kans dat het niet gelukt is. Ga er nu maar gewoon van uit, en vannacht weer lekker slapen Annemarie ;>))
Hallo Annemarie,
W A T een flinke tepels zeg! Wij vinden ze behoorlijk, want normaal gesproken zie je ze niet zonder de vacht opzij te duwen. We hebben goede hoop en wensen jou je eerste ballisticnestje van harte toe. Niet dat deze wens van invloed is op het wel of niet zwanger zijn, maar positief denken houdt de moed erin.
De foto’s van de boswandeling zijn een mooie afspiegeling van het fantastische najaar. En Maggie….. zij heeft haar maatje met verve verdedigd, al was het bij voorbaat. Wellicht weet zij meer over de nakomelingen van Donna dan wij denken en heeft ze extra beschermend gehandeld.
We blijven duimen……… en je blog lezen natuurlijk.
Veel groetjes uit Venlo,
Jan en Ivonne
Die natuurfoto’s zijn trouwens erg mooi geworden Annemarie; heb je die met je kleine cameraatje gemaakt, of met de grotere?
Met het kleintje, Monique, de Canon Ixus. Bij goed weer zijn de resultaten nog wel aardig, maar binnen etc. is het gewoon een blogjesfotocameraatje. 🙂