Vrijdag en zaterdag waren drukke, gezellige maar vooral belangrijke dagen voor ons. Vrijdag kwamen Han, Katja, Ad en Renny. We hebben de pups ontzettend goed bekeken. De mening van deze vier mensen is belangrijk voor me, ze kennen de lijnen van a tot z, en gaven me heel goed advies. Op de zaterdag kwamen Tinne, Monique, Nikki en nog twee mensen van wie ik heel graag wilde horen wat zij van de pups vonden. Allen op en top Whippetkenners, met een scherpe blik, een uitstekend en goed gefundeerd oordeel en bovenal, een grote liefde voor het ras in groter verband, maar ook voor elk individueel Whippetje. (Maggie en Donna zijn ook sufgeknuffeld, niet alleen de pups.) Sabrina was beide dagen bij me, dus konden we lekker nakletsen ’s avonds en de notulen die Sabrina zo fijn heeft gemaakt, er nog eens op nalezen. Uiteindelijk is er het volgende uitgekomen:
Het Rode meisje blijft bij ons wonen. Haar stamboomnaam is Ballistic Sea Fury, en thuis noemen we haar Truffel.
Van Katja kreeg ik net een foto binnen van een voorouder van Truffel, via haar vader Jagga, namelijk de werkelijk schitterende reu Starline Reign On, SBIS winner. #1 Sire In the History of the Breed (123 AKC Champions). En ja, ik zie wel een tikje gelijkenis, maar zoveel mazzel zal ik wel niet hebben, in mijn eerste nest.
Maar ja, hopen mag een mens natuurlijk altijd. Ik zal in ieder geval erg zuinig op haar zijn. Net zoveel stemmen kreeg het Appelgroene meisje en haar houd ik in co-ownership met Sabrina. Het Appelgroene meisje gaat bij haar tante Indie wonen, de nestzuster van Donna, dus die zal zich snel thuisvoelen en met heel veel liefde verzorgd worden door Sabrina. Deze fraaie dame gaat Ballistic Dakota heten, en houdt als roepnaam Dakota.
Ik ga het heel moeilijk vinden om afscheid te nemen van de blauwe reu. Hij lijkt het meest op zijn pappa Jagga en doet ons in zijn rust en vriendelijkheid toch stiekum een beetje aan Harley denken. Hij heeft een prachtige expressie, de donkere ogen van zijn vader komen schitterend uit op zijn mooie smoeltje. Maar hij gaat een fijn leven krijgen bij Dennis, Brenda, Lucy en Sandy, daar ben ik zeker van en ik hoop hem nog vaak te zien en te kunnen knuffelen. Zijn naam is Ballistic Hunter en hij blijft Hunter(tje) heten.
Het knappe paarse meisje gaat naar Limburg, naar Jan en Ivonne. Ze komt op een goed moment in hun leven en zal met veel liefde en zorg grootgebracht worden. Ze gaat dus niet zo ver bij ons vandaan wonen en ik hoop nog vaak te genieten van haar prachtige hoofdje, mooie hals en haar lieve karakter. Zij gaat Ballistic Fouga Magister heten, haar roepnaam is geloof ik nog in beraad.
Het mooie roze meisje gaat naar Herma en haar zoons Djosh en Djeff. Ik geloof dat Djeff haar eigenlijk een beetje uitgezocht heeft, hij wist in ieder geval al dat zij het ging worden! Het is een lief wijffie en ze gaat een toekomst tegemoet met mooie fietsvakanties (in de fietskar), wandelingen in mooie gebieden en goede zorgen van Herma en haar zoons. Haar stamboomnaam wordt Ballistic Gloster Meteor en thuis heet ze Anil.
Bij het kerstmeisje hadden we alledrie al heel snel een intuïtief gevoel, bij wie zij zou moeten gaan horen. En zo is het ook gegaan. Het is een parmantig klein ding, stevig en met de houding van een raspaardje. Zij gaat Amsterdam onveilig maken bij Marijn en René. Haar stamboomnaam is Ballistic Tiger Moth (daar heeft de vader van Marijn op gevlogen) en haar roepnaam is Sprotje. 🙂
Het oranje meisje heeft een droomgezichtje, een prachtig vachtje, mooie aftekening en de bouw van een goede coursinghond. Zij wordt een Hageneesje, gaat vlak bij het strand wonen bij Kate en Sander en gaat daar een heerlijk leven krijgen. Kate is Engelse, dus voor haar hebben we de naam van een wat ouder Brits gevechtsvliegtuigje, die op de een of andere manier bij haar past: Ballistic Fairey Firefly. Thuis heet ze Freya.
En dan, last but not least, onze groene reu. Hij lijkt het meest op zijn heerlijke moeder. Een doerak, net zoals Donna was als pup, maar hij is ook altijd in voor een knuffelpartij. Zijn stamboomnaam is Ballistic Spitfire, en thuis gaat hij Melvin heten. Zijn thuis is bij de heer en mevrouw Bulteel, in België. Daar gaat hij het heel goed krijgen. Ze hebben al twee Whippets gehad, de ene is veertien geworden en de andere vijftien, dat schept vertrouwen en deze boef is bij hen dus in goede handen. Hij gaat al snel naar school heb ik begrepen, dat is vast goed voor hem.
De puzzel is dus gelegd en alle stukjes passen in elkaar. Dat geeft mij een heerlijk gevoel. Nu moet ik ze nog twee weken heel zien te houden (het is een ruig stelletje bij elkaar), dan loslaten (waar ik nog even niet teveel aan denk) en dan zijn er dank zij Donna en Jagga zeven fijne Whippets die uitvliegen, en ééntje die op de basis blijft.
Alle mensen die ons vrijdag en zaterdag zo geholpen hebben, verwend met heerlijk gebak (foto’s volgen), schitterende cadeaus, vriendelijke woorden, hartelijk gelach en uitstekende adviezen: nogmaals mijn dank. En kom nog eens terug..
Eindelijk de namen bij de hondjes en de keuze! Gefeliciteerd met Truffel!!!
En leuk dat ook appelgroen (ik zei toch dat dat Dakota was!!! Geweldig!) in the picture blijft. Ze zal voor mij altijd favoriet blijven.
Het is ook een schoonheid, Naära, en het was een “close call”…maar gelukkig komt Dakota in perfecte handen.
Van harte gefeliciteerd met jullie prachtige meisje TRUFFEL! Wat superleuk Annemarie! 🙂
Een heel mooie keus, een lekker wijfie! Met d’r parmantige koppie! ( En als ze net zo eigenwijs en lief is als Flow d’r “nichtje” Truffel… 🙂 )
Maar ook de andere pupeigenaren van jouw nestje hebben geen misser, want zo te zien zijn het allemaal prachtexemplaren.
Zal best een goed gevoel zijn om de knoop doorgehakt te hebben, want oh wat is dat moeilijk lijkt mij.
En ja het blauwe reutje, sprong er voor mij toch wel een beetje uit al die tijd, lief, mooi en zacht om te zien!
Wat fijn dat alle Ballisticjes goed uitvliegen en over twee weken landen op een liefdevolle thuisbasis. “Mijn” oranje meisje valt helemaal met haar kont in de boter zo vlak bij het strand. Als ik Syl over Truffel hoor praten, vind ik dat altijd zo’n leuke naam en nu heb ik een Truffie dicht bij huis! Echt een gezellige naam. Hoop dat er nog wat gebak over is want we stappen zo in de auto richting jullie, Wim legt nog even de laatste hand aan je bestandjes/foto’s/weetikveelopdelaptop!
Dju. Al het gebak al op. Maar kom maar lekker vaak Truffelen. 🙂
Geweldig! Mooi om naar te kijken, leuk om te lezen. fijn dat alles voorspoedig verloopt. Ik kan me voorstellen dat je nog niet nadenkt over het moment waarop de meesten afscheid van je gaan nemen. Bijzonder allemaal. Je moet me nog eens meer uitleggen over dit alles. Over b.v. het kiezen van stamboomnamen/roepnamen, over alles wat erbij komt kijken. Ik mag het op deze blog vast niet “hardop” zeggen… ik ben van nature geen hondenmens… Maar jouw enthousiasme, je gedrevenheid, en bovendien de liefde voor de honden, voor dit ras, is heerlijk om te zien/over te lezen! Ik weet zeker dat je in staat bent van mij een hondenliefhebber te maken….!
Wat leuk Annemarie. Zelf vond ik meisje rood er ook uitspringen.
En leuke naam ook, Truffel. Is dat ook een vliegtuig? 😉
Ik hoop haar nog vaak hier op de hei te zien rondhopsen en zou het een eer vinden om Reign On de Tweede eens te mogen voorbrengen. 😉
Daar houd ik je aan, Jacq!!
Ik vond het heerlijk om al die pups te mogen knuffelen en betasten, al waren zij niet even zacht met mij 🙂 En goed dat je nu je keuze hebt gemaakt onder het goedkeurend oog van velen. Je zal er zeker geen spijt van hebben ! Hopelijk kunnen we de ontwikkeling van alle pups blijven volgen op je blogje !
Wat een Hooligans hè..het is maar goed dat ze over een week of twee naar hun definitieve tehuizen gaan, en dus een één-op-één opvoeding krijgen.
Uiteraard blijf ik iedereen die de moed heeft om op dit blog te klikken, eindeloos vervelen met de wederwaardigheden van Truffel, in de hoop dat jij nog vaak samen met haar op de foto komt.
Nog bedankt voor het perfecte voorbrengen van een hele kudde jeugdige delinquenten. 🙂
nou ja, perfect ? Ik vond het best moeilijk ! Maar heel erg leuk !!
krijg gewoon een brok in m’n keel bij dit verslag. wat zal het straks moeilijk zijn om ze uit te zien vliegen…
Gewéldige naam “Truffel” . 🙂 Alle “nieuwbakken eigenaren” van pupjes uit dit nest: héél veel plezier en geluk en van hárte gefelcitieerd.
Nou,Annemarie….je weet dat ik het geen prettig gevoel zal vinden als ik met Hunter bij jullie de deur uit stap,maar na wat je nu hebt geschreven voelt het helemaal moeilijk denk ik….Ik krijg echt een flinke brok in mn keel van het stukje dat je schrijft over Hunter…
Ik vond de blauwe al heel lang heel erg leuk,maar ging er toch een beetje van uit dat hij bij jullie bleef wonen.Mijn gevoel was dus toch goed,dat jij ook wat voor hem voelde….Maar uiteindelijk ben je teef voor een dametje gegaan.
Maar laten we 11 februari maar niet ècht afscheid nemen.ik hoop echt dat we elkaar nog veel vaker zullen zien.Dan kan je nog lekker van deze jonge man genieten.En ik hoop dat je ooit vol trots kan zeggen na een show “deze mooie man is een zoon van mijn Donna”.
En ik vind de keuze van de naam voor jullie meisje echt helemaal te gek.Het klinkt zooo schattig.
Al keek ik wel even raar toen ik het las.Ik verwachtte zo`n naam helemaal niet.Maar,heel erg leuk!
En ook leuk dat Dakota ook Dakota blijft heten.
Nog 12 nachtjes slapen en dan is het zover.Eindelijk.
xxx,Brenda
Maar uiteindelijk ben je TOCH voor een dametje gegaan.
Foutje in mn stukje hierboven.
Gefeliciteerd met je keuze Annemarie een hele mooie dame Truffel. En natuurlijk alle toekomstige puppie eigenaren gefeliciteerd. De puzzel compleet, eindelijk de spanning eraf.
De jongens heben gisteren een poosje met mij staan dansen in de kamer. Het roze meisje wordt ANYL (= godin van de wind). Ze is zo welkom, er ligt nu een onzichtbare hond in de bench die door Djeff vertroelteld wordt !! Heel komisch om te zien, eten geven, toedekken, spelen, hij laat haar zelfs uit, (in het echt gaat dat niet gebeuren, Djeff is nog iets te jong en onbezonnen). Beide jongens hadden een grote voorkeur voor deze mooie dame, Djosh al vanaf de 1e x dat hij de puppies zag (ze waren toen 3 dagen oud) en Djeff vanaf het puppieknuffelen. Djeff was zeer zeker van zijn “besluit”, nam zelfs al een roze bandje mee naar huis. En ik, ik ben helemaal verliefd op dat koppie, zo’n mooi zieltje zichtbaar in haar oogjes, zo vertederend. Haar portretje staat nu op mijn bureau op het werk. Heerlijk om de hele dag naar te kijken / dromen. En werken tja dat doen we ook wel af en toe.
Ze zien er heel mooi uit.
Veel succes met de puppies!
Dat stukje kopbrekens is nu dan ook volbracht Annemarie, en alle betrokken mensen, puppy eigenaren en jijzelf, kunnen nu met heel andere ogen kijken naar de foto’s bij de verslagen van de komende anderhalve week. Want: ze hebben nu allemaal een naam, en iedereen weet welk pupje bij wie zal gaan wonen. Het wordt dus extra genieten van de laatste momenten voor ze uitvliegen. Een werkwoord dat ik altijd gebruik bij nesten, en dat bij dit nestje zelfs een extra dimensie heeft gekregen ;>). Het kijken naar pups door andermans ogen is altijd heel waardevol; je eigen mening wordt erdoor getoetst, niet persé bijgesteld. Maar al die invalshoeken van andere whippetmensen, die weer anders zijn dan je eigen invalshoek helpen je voor je zelf de technische balans op te maken van je uiteindelijke keus. Uiteindelijk kiest je fokkershart toch, op basis van wat je ogen al die weken zien, en het wezen van de pup dat je in die weken leert kennen, en last but not least: de koers die je voor je kennel hebt uitgezet, en die nooit dezelfde zal zijn als die van een ander.
Ik wens Truffel, Dakota, Hunter, Anyl, Sprotje, Freya, Melvin en “Paars” een lang, en vooral gelukkig leven toe, en hoop ze nog eens een keertje terug te zien! Want puppies bekijken en knuffelen is geweldig, voor ons is het kunnen terugzien hoe een pupje uiteindelijk uitgroeit minimaal zo leuk en interessant ;>))
Nou Annemarie, er zal vast een hele last van je schouders zijn gevallen toen je je definitieve keuze maakte! Nu wordt het de komende tijd gewoon alleen nog maar lekker genieten van je mooie nest. En als ze uitvliegen begin je weer aan een leuke, nieuwe periode, waarin je een hechte band gaat krijgen met Truffel.
Net als Monique hoop ook ik de pups nog een keer terug te zien als ze volwassen zijn. En natuurlijk moeten we dan wel de aantekeningen erbij houden die Sabrina zo goed heeft gemaakt! 😉