Ballistic Whippets

Zaterdag 24 sept, een coursing in Bergschenhoek en met afstand één van de mooiste gebieden waar we ooit gecourst hebben. Het verslag van een mooie dag met een goed einde..

Martin rijdt elke dag van Geldrop naar Rotterdam, en was zo vriendelijk om de caravan aan te haken, en mij naar Bergschenhoek te brengen. Hij heeft me daar helpen installeren en zo kwam het dus, dat ik ’s ochtens om kwart over negen in mijn dooie eentje op een parkeerplaats in Bergschenhoek zat, wachtend op de dingen die gingen komen. Nou ja..wachtend.. met een goed boek, een lekker bakkie koffie, sigaretjes, hondjes in mandjes in het zonnetje onder handbereik..het leven kan véél slechter.  Aan het eind van de ochtend kreeg ik gezelschap: Naära, van het windhondenforum, met haar Fien, een lieve zwarte whippetdame.

Lekker bijgebuurt, en ondertussen voorzag Naära Monique en Dennis telefonisch van aanwijzingen, hoe bij het coursingterrein te komen. Hun TomTom had geen idee waar die parkeerplaats nou was..

Uiteindelijk lukte het. En die vrijdagmiddag en avond hebben Dennis, Monique en ik lekker zitten buurten, ondertussen flink whippetknuffelen, wat negerzoenen eten.. het leven ging er niet op achteruit.  Hier Dennis met zijn Rico,

en Monique met onze Maggie.

In de vroege avond zijn Dennis en ik gaan wandelen met onze honden. Maggie en Rico mochten los, die zijn braaf en hebben wat gerend, maar maakten het niet te gek.                                                                                                     Maar Donna liet met haar stokstaartje-pose duidelijk zien dat ze uit was op een flinke jachtpartij, en dat leek me niks. Om nou door heel Bergschenhoek te gaan flyeren: “Vermist, lief whippetmeisje”..nee. Aan de lijn dus.

Het gebied waar we de volgende dag gingen coursen,  is gewoon schitterend. En het veld van de coursing zelf lag er prachtig bij. Dus lekker vroeg naar bed, morgen staat de wekker weer om half zes..

Op de ochtend van de coursing zag ik Ad en Renny, die hun Jagga en Eijck van Han en Katja bij zich hadden. Voor mij een prachtige kans om weer eens met Jagga (Delirious Gabriël) te knuffelen. Hij is Donna’s verloofde en we hopen dat, als de tijd daar is,  zij samen kinderen krijgen die net zo mooi en lief zijn als zijzelf. Ik heb er ook van genoten om weer een lekkere stoere blonde reu naast mij in een mandje te hebben. Het gaf heel even het gevoel, alsof Harley een beetje bij me terug was.

En hieronder Eijck (Delirious Eijck Imperial), de vader van mijn Maggie en de oom van Donna en een lieve mooie vent, Maggie lijkt qua uitdrukking en oogopslag zo op hem..heerlijk om hem een dagje mee te maken.

Dennis en Brenda kwamen met hun dochter Sandi om Donna en Maggie aan te moedigen. Voor hen was het een verrassing om niet alleen de moeder, maar ook de aanstaande vader van hun aankomende puppie te ontmoeten. Ze  mochten elkaar wel, Dennis is hier eens nader aan het kennis maken met Jagga. 

Het werd een gezellige boel in mijn voortuintje, want ook Sabrina kwam aanmoedigen, en ook voor haar was het een prima mogelijkheid om eens nader kennis te maken met de vader van háár aanstaande puppie. (Oh, laten we hopen dat het allemaal lukt..)

Uiteraard was het heerlijk om met Renny te kletsen en naar Ad te luisteren, met zijn bijna encyclopedische kennis van whippets en stambomen. Gezellig dat jullie er allemaal waren! Uiteraard is Jagga perfect opgevoed, zo zou hij natuurlijk nooit bedelen. 🙂

Het was leuk om ook Ciska en Ruud nog even te zien, zij hadden onder andere Doria bij zich, een dochter van Jagga en als ik dat zo zie, word ik daar best blij van. Mooi meissie!

Een familiefoto van Sabrina, moeder en zuster. Sabrien lijkt best veel op haar moeder!

Maar..terug naar de core-business, de coursing. Het was een flinke coursing met lange stukken, de snelle honden waren hier in het voordeel. Maggie stond na de eerste omloop tweede, maar had wel een sneetje tussen haar tenen, dat flink bloedde. Ze liep gelukkig nog zuiver, maar ik moest wel even goed nadenken of ik haar nog zou laten lopen. Ad heeft een flink stuk met haar gelopen op harde grond en na wat twijfel heb ik haar toch gestart. Donna had een wat mindere eerste ronde, ze liep met Funny Face van Dia Robinne, een erg goede en zeer snelle hond. Ze courste netjes maar was in snelheid de mindere van Fanny. De tweede ronde liep Maggie tegen Fanny, en hier gaf Maggie toch wel een erg mooi stukje coursing weg, samen met Fanny. Donna liep met Lois van Peter en, jawel, Donna, en liet zien dat ze het toch echt nog wel kan. Heerlijk om naar te kijken. De eindstand van mijn meiden: Donna eindigde op een mooie derde plaats, ze had haar eerste mindere course behoorlijk goedgemaakt. Sabrina was zo lief om met Donna de prijs te gaan halen. Kan ze vast wennen, want Donna’s nestzuster Indie heeft nu ook haar haasvast en ik denk dat Indie nog wel van zich laat horen!

En dan onze Mags. Op de eerste plaats met 326 punten, super gedaan, lekker wijffie van me!!! Ruim zes jaar en dan nog zo tekeergaan..perfect.

Maar deze dag bracht nog een mooie verrassing. Donna’s verloofde Jagga had nog maar één CACNL nodig om de eerste whippet in Nederland te worden, die de titel “Schoonheid en Prestatie” mag toevoegen aan de titels op de stamboom. En die haalde hij vandaag, en niet zomaar. Jagga liet een staaltje schitterend coursing zien en wón!  Hij kwam dus niet alleen op de eerste plaats, ondanks een sterke concurrentie, maar is nu ook de Eerste winnaar van de titel “Schoonheid en Prestatie”!   We zijn allemaal berentrots op hem. Als Ad geroepen wordt om zijn prijs te halen, kan hij het bijna niet geloven..

Maar het is wel degelijk waar. Nogmaals van harte gefeliciteerd, Ad en Renny, en natuurlijk ook de felicitaties voor mede-eigenaren Han en Katja!

Nog wat coursingbeelden: Naära heeft een paar verschrikkelijk mooie foto’s gemaakt van mijn meiden. Ik wil ze u niet onthouden. Hier een laagvliegende Donna,

Donna en Lois,

Hier Maggie, in volle ren,

en dit vind ik misschien wel de mooiste foto: 100 % Maggie, snel, alert en wendbaar.

Bergschenhoek kan ons volgend jaar zeker weer verwachten, bedankt, mensen van de organisatie! En natuurlijk, zoals u van me gewend bent: een foto van de buit.