Een gezellige week. Bezoek van mijn lieve vriendin Pauline. We zijn al een jaar of 34 bevriend. Dat is wel een knuffel waard. Truffel laat zich uiteraard niet onbetuigd.
Pap en mam, met broer René, vaste prik op vrijdagavond en altijd gezellig.
In juli zijn ze, jawel, 60 jaar getrouwd. En nu dus ook overgrootouders van Emmy, hier met haar gelukkige moeder Esther.
En haar kleinbeetjeopa Martin.
De honden genieten van de zon, in hun manden,
En zondagmiddag ook op de losloopweide van Ron. Het bos is bij mooi weer in het weekend bevolkt met hondeloze mensen met lichte regenjassen, lichte kleding en zero tolerancebeleid voor honden. En Truffel wil nog steeds wel eens tegen iemand opspringen, ze meent dat werkelijk iedereen haar lief vindt. Soms kan ze daar een uitzonderlijk slecht beoordelingsvermogen in laten zien. Dus dan lekker naar Ron, die een 100 % tolerancebeleid heeft voor honden.
En deze koppies, daar word je toch ook blij van..Bjàny, één van de Jack Russels van Ron,
en onze eigen Cyrus.
Wat is het leven toch mooi, als er een zonnetje over schijnt. Alleen zie je wel heel goed dat de ramen nodig gezeemd moeten worden. Maar dat terzijde.
Zalig blogje weer. En wat een mooi meisje is Emmy! Echt een prachtige baby. En opa Martin doet dat super hoor! Ik wist niet dat je al zo veel houten hondenmanden had… Mart is ijverig ;). Toch heerlijk zo een grote hondenweide, ik wou dat we dat hier in de buurt ook hadden…. Geniet met volle teugen van het grootouderschap… het gaat allemaal veel te vlug 😉
Da’s waar Sarah, het gaat hard he..alleen voor jou, de komende 81/2 week, zouden wel eens iets langer kunnen duren. 🙂
En van die ramen heb je wijselijk geen foto gemaakt 😉
Leuke foto’s van gelukkige mensen en hondjes. Ik vind de manden mooi ! En een heerlijk terrein waar ze veilig op kunnen rennen ! O wat is het leven fijn als de zon schijnt 🙂
Lekker hè..weet je dat we een maand of negen geleden op Donna zaten te wachten, tot ze eindelijk eens ging baren..volgens mij ben je licht gebruind naar huis gegaan.
Och lieve Annemarie, ik zie je hoop en zin in het leven en daar geniet ik van. Je wordt een beetje familie van me hoor door al je sprekende blogjes. 😉
Dank je tante Lucia! 🙂
Dat is genieten he Annemarie. Een heerlijk knuffelbabietje.
En ze ruiken zo lekker.
En je heerlijke hondjes, liggen ze iedere keer in de zelfde mand. Hier word nogal eens gewisseld.
En je ramen, ach .. ik denk dat het de hele dag mistig is.
Maar ik mag ze nog niet wassen ( zeg ik zelf hoor) want de boel is vorige week net geverfd.
Goede smoes he?
Uitstekend. Ik wou dat ik zo’n supersmoes had. De honden liggen steeds in verschillende manden, geen vaste plaats. Maar die naast de radiator is wel populair.
Wat kan het leven, ondanks alle tegenslag van de afgelopen tijd, dan toch weer mooi zijn Annemarie! Geniet met volle teugen van al dat goede om je heen, maar jou kenende gaat dat vast lukken.
Dat denk ik ook wel, Katja. Binnenkort, als jullie pups uitgevlogen zijn, weer eens afspreken, je hebt nog mosselen of viscurry tegoed. 🙂
Weer heerlijk om te lezen en prachtige foto’s van jong en iets minder jong. Hier loopt ook zo’n enthousiast meisje rond die tegen alles en iedereen op springt, zelfs de dierenarts wordt altijd vrolijk begroet.
Leuk is dat hè, dat enthousiasme voor alles en iedereen. En soms ook wel eens een tikkie lastig. 🙂
dat het zonnetje maar veel mag gaan schijnen dit jaar
heerlijk om te lezen
Dat hoop ik met je mee, Gabriëlle..alles ziet er dan zoveel leuker uit. (Nou ja, behalve mijn ramen dan. )
Blijkt maar weer eens dat ik een enorm slechte huisvrouw ben want die vieze ramen waren me niet eens opgevallen. Ook niet na het snel terug scrollen om ramen met hondenneuzenkunst te zoeken. Dus niet meer er over beginnen (ook al lijkt het vanaf de buitenkant dat de frietpan in de fik staat met al die rook/mist) dan komt niemand er ooit achter 🙂 We hebben toch alleen maar oog voor Pauline, je ouders, Emmy en de hondjes in hun hondentrein.
De hondjes in de hondentrein zouden graag weer eens een langharige, en een wat minderharige, medepassagier willen zien.
De draad weer oppikken en genieten van al die kleine mooie momenten, dat is de bedoeling van het leven, dus dat doen jullie goed. Jullie gaan een fantastische zomer tegemoet, met dat bijzondere huwelijk van jouw ouders, Emmy die groeien heen gaat, jullie hondjes die een lust voor het oog zijn. Coursen, wandelen, oude vriendinnen, tja wat wil een mens nog meer. Daar gaan we er maar ééntje op open trekken volgende maand ;>))
Dat lijkt me een uitstekend plan, Monique. 🙂