Tja, de Sint kwam maar wat vroeger in Geldrop, al op zondag 2 december, want het is al moeilijk zat om iedereen bij elkaar te krijgen, laat staan op een doordeweekse dag.. Maar gelukkig vond de Sint dat niet erg. Op zaterdag heeft David verse kruidnootjes gebakken.
Alleen had hij niet zo’n zin om ze heel klein te rollen. Het zijn dus eigenlijk meer kruidkoekjes geworden. Maar ze smaakten uitstekend, dat wel.
Een tafel vol klassiek Sinterklaaslekkers. Nu nog even bewaken tot het bezoek komt. Whippets zijn listig en snel als het op voedsel stelen aankomt.
Maggie en Donna zijn bijzonder gesteld op mijn broer, René. Gelukkig mogen ze allebei het lieftallig hoofdje neervlijen op één dij.
Truffel is op woeste wijze haar genegenheid voor nichtje Esther aan het betuigen.
Esther krijgt er spontaan woest haar van.
De spanning loopt nu toch wel wat op in het gezelschap.
Maar dan is het toch echt tijd om de buit te verdelen.
Maar die cadeautjes krijg je niet gratis. Eerst moet je een ellenlang gedicht voorlezen, waar op poëtische wijze je zonden van het afgelopen jaar in verwerkt zijn. Hier is Daaf de sigaar.
En hier mijn vader.
Het duister valt, en bij mijn sfeerverlichting (door de flitser helaas niet te zien) blijken de gedichten niet zo best leesbaar. Dus schijnen we elkaar een beetje bij, hier Esther, haar partner Ivo en neef Sander, die met de dag meer gelijkenis gaat vertonen met Guus Meewis.
Ondertussen speelt zich op honds niveau een ware romance af. Dwergpincher Tjibbe is volslagen verliefd geworden op Truffel. Hij volgt haar overal. Zelfs in de iglo..
Het is maar goed dat Tjibbe een jeweetwelhond is. En Truffel haar loopsheid achter de rug heeft. Want je weet ooit nooit niet, zeggen ze hier in Brabant.
Ik weet niet of je hebt genoten van de kruidnoten, maar van de gedichten (vooral van het met schaamrood op je kaken voorlezen van je ellenlange gedicht met jouw zonden op rijm 🙂 ), de familie, de cadeaus, de buiten-sfeerverlichting en de hapjes des te meer zo te zien. Leuk die ingepakte pakjes, maar ik had graag een foto van de after-party gezien waar de buit zichtbaar was (zeker die roze hartjes onderbroek -of iets soortgelijks- voor Daaf)!
Kun je er voor zorgen dat ik een handtekening van Guus Meewis krijg?!
Daaf heeft zijn cadeau nog niet. Hij kreeg een QR-code van een cadeau dat hij op 5 december mag halen.. en we zijn allemaal benieuwd. Guus is mijn neef (ook wel Sander genoemd) en is een bijzonder lieve, vriendelijke student die, als hij jouw foto eenmaal heeft gezien, vast instemt met een meet-en-greet, en een handtekening op een plaats naar keuze. 🙂
Ik hoop volgende week een aantal van die gedichten hier te mogen lezen. Ik ben nogal nieuwsgierig en zou graag jou, Mart maar misschien wel vooral Daafs zonden lezen 🙂
En aan een hoop ingepakte cadeaus hebben we ook niet veel, dus wat zat erin ??
Het zag er zeker gezellig uit. Leuk je familie te zien (al lijk je niet op je broer 😉
Nee, mijn broer is wijs en rustig. Dat heb ik niet altijd in huis. Maar we delen ons gevoel voor humor, zij het niet ons uiterlijk. 🙂 Onze zonden werden hier en daar uitgemeten in vier a-4-tjes, dat wil ik de blogjeslezers niet aan doen. 🙂
Een hele gezellige Sint is daar langs geweest.
Iedereen is weer eerlijk voorzien van een pracht van een gedicht met bijbehorend cadeautje.
Leuke familie foto’s.
Op naar de kerst dan maar…..
Zo is het, Monique, de boom staat al, en we zullen eens gauw plannen wanneer jullie die kunnen komen bewonderen…