Alweer ruim vier weken zijn ze, de kinderen van Oban en Donna. En ze groeien als kool. Ze zien er nu uit als van die schattige speelgoedhondjes. Alleen gaat er nogal wat naar binnen..en het komt er, in veranderde vorm, ook weer uit.
De gewichten:
Rood aan de leiding, Paars als snel steigende hekkensluiter. Hij is prima aan het groeien, en zijn ontwikkeling gaat heel snel momenteel. Hij heeft ook geen Paarsie meer.
Want Beer, zoals hij gaat heten (o.k., nu nog even Beertje) heeft zijn gezin al gevonden. Afgelopen zaterdag kwamen Marjo, Marcel en Lara binnen, de dames een beetje nerveus. Marjo is erg intuïtief en sensitief, en hoopte vanaf het prille begin dat Beer bij hen mocht komen wonen. En ze wist niet helemaal hoe ze mij nou moest overtuigen dat Beer echt bij hen hoort. Ze heeft bewondering voor zijn vechtersmentaliteit, en wist vanaf het begin dat Beer voor hen bedoeld was.. Het verbluffende is, dat ik altijd aan Marjo moest denken als ik bedacht waar Beer het meeste zou thuishoren. Ook al intuïtie, denk ik.. En al zou ik dat verder nooit in zo’n vroeg stadium toezeggen, ik heb het nu wel gedaan: Beer is voor hen.
Hij voelt zich buitengewoon op zijn gemak bij dit fijne gezin, waar hij een geweldige toekomst tegemoet gaat.
Afgelopen week zijn er nogal wat nieuwe dingen geweest voor de pups. De belangrijkste: de kattenbak en geweldig levend speelgoed in de vorm van grote zus Truffel.
Na elk spel, elke maaltijd etc etc. zetten we de pups even op de kattenbak. Het is alleen een beetje lastig om ze alle negen te pakken te krijgen. Maar ik moet zeggen, het werpt zijn vruchten af. Plassen doen ze nog met veel plezier op het golfkarton, maar de grote boodschap wordt al menigmaal op de kattenbak gedeponeerd. En da’s mooi. Want er komen heel wat puppiepoepies uit negen prima etende pups. En die ruiken allang niet meer naar stroopwafel.
Truf doet het prima met de pups. Ze gaat liggen om met ze te spelen, verzorgt ze en moedert over ze, maar ze is alleen nog snel weg als de pups in haar liezen gaan bijten, op zoek naar melk.
Donna gaat niet meer liggen om te voeden, dat heeft ze nu wel gehad. Ze loopt gewoon het kenneltje binnen, de pups vliegen naar haar toe, sluiten zichzelf aan, zetten de vacuümpomp aan en zuigen de boel rap leeg.
Een lekker stel: (half)broer en (half)zuster.
Inmiddels zijn de mandjes binnen, die deel uitmaken van de uitzet van de pups. Het is de bedoeling, dat die het kenneltje ingaan, zodat er lekkere nestgeur in komt, zodat de puppies in hun nieuwe thuis, nog een stukje van hun oude thuis bij zich hebben. Truffel vindt, dat haar broers en zusters ook herinneringen aan haar moeten meekrijgen, en geurt de (kleine) mandjes dus vast een beetje in. Past best, vindt ze.
En Donna is het daar mee eens.
De pups hebben geen gebrek aan aandacht. De socialisatie is volop bezig.
Best gezellig. 🙂
Het is belangrijk dat de pups met (leuke, verstandige) kinderen in aanraking komen. En ook dat gebeurt volop.
Maar het is soms best lastig..welke komt er nou over vier weken bij je wonen..wie is nou de aller-, allerleukste pup..
Chris is dat hele kleine spul nog niet zo gewend, maar al snel voelen de pups zich heerlijk bij hem op hun gemak.
Tja, nog een week of twee, en dan moet de puzzel gelegd worden, wie gaat waarnaartoe en hoe gaan ze heten.. Wordt vervolgd.
Ik denk dat nu de heerlijkste periode aanbreekt : 4 a 5 weken. Het zijn nu ook echte hondjes he … o ik kijk er naar uit om ze te knuffelen ! En wat heerlijk dat Truffeltje nu wat afleiding heeft bij de bende 😉
Ze groeien als kool zeg.
En haha, Truffel in dat kleine mandje 😉
Oh,wat leuk dat Beer al een gezin heeft! En wat leuk dat hij Beer gaat/blijft heten,echt super leuk!!
En je bent weer goed bezig annemarie…met de voorbereiding op zindelijkheid. Geweldig weer.
Wat leuk voor truffel,dat ze nu een heleboel vriendjes heeft om mee te spelen he….
En wat heb ik gelachen om die foto van die gekke truffel in dat kleine mandje!! Want het is echt een piepklein mandje.
Trea voeld zich echt helemaal thuis he,ha ha….gewoon op de leuning van de bank met haar billen,ha ha. Tja,je bent ook erg gastvrij.
Heerlijk blogje zoals gewoonlijk.
Xxx,brenda
Wat een mooi verhaal van Beer!
En wat zijn ze heerlijk aan het bandieten…….dat gaat nog wat worden in de laatste weken.
Geniet er nog wat van…….
Wat een heerlijk stel pups Annemarie
Wat heerlijk dat Beer al een thuis heeft. Die heeft ie verdiend, wat is het toch ook een kanjer!
Oooo ja, met mijn billen op de leuning, sjee.. dat herinner ik me niet eens (het was toch vóór de wijn??) Sja.. ik voel me heel erg thuis in huize Rouw 😀
Fijn blogje weer. Die pups worden al echte hondjes. Leuk!
Ik ga de meetings nog missen straks Annemarie!! 🙁
Jee het gaat zo hard; nu zijn het echt koddige minihondjes….. en over een paar weken een drukke bende die geen genade kent met van die heerlijke naaldjes in de bek. Heel laf ben ik er tijdens het zes weken bezoek vorige keer niet tussen gaan zitten! Dappere Tinne wel! En die Truffel, eindelijk haar draai gevonden, met de halfbroers en -zusters, en in hun bruidsschat…. geen gezicht ;>). Het is een drukke maar gezellige tijd, en voor de toekomstige eigenaren een feestje om zo mee te mogen draaien tijdens de bezoeken. Dat vind ik een van de leukste dingen aan de nestperiode, dat je de socialisatie samen inhoud geeft. Dat schept een bijzondere band, wat voor “ons soort” fokkers eigenlijk een vereiste is om na acht weken de dames en heren zonder al te veel hartzeer af te kunnen geven. Je bent dan geen pup armer, maar een pupeigenaar rijker ;>) Gezellig, er kan nog meer bij ;>))
Tja, de ontwikkeling loopt sneller dan bij het eerste nest..je bent je tenen, enkels, veters, kuiten, schenen, kortom, alles onder de pakweg 40 centimeter, niet meer zeker. Schattig uitziende piranhas zijn het. 🙂
Die Truffel en Donna; gekke meiden 😛 Zou Maggie nooooit doen!! En nu moeten die pups maar eventjes stoppen met groeien (of ik moet toch maar eens uit Italië komen) want het gaat erg hard en het wordt voor mij de hoogste tijd om alles onder de veertig centimeter vanaf de grond even door te laten bijten. Visjes die de eelt van je tenen afbijten is een hype, dus ik zie het gewoon als een schoonheidsbehandeling voor een nieuw stukje huid 🙂 Nou, tot snel zou ik maar zeggen.
En oh ja, ik ben beretrots op Beer en zijn nieuwe baasjes.
They look like proper miniature dogs now! SO CUTE!!!
Het was trouwens zó goed om Truffel weer helemaal happy te zien!
Genieten en genoten!!!
Leuk blogje weer Annemarie!
Het was helemaal geweldig om zo lekker te mogen knuffelen! En het klopt idd, de sfeer is zo relaxt dat je je er helemaal thuis voelt. Zalig is dat, want zo kunnen wij ons helemaal overgeven aan het knuffelen en observeren van al die heerlijke bijtgrage pups. Echt, aankomende zaterdag doe ik mijn motorpak aan hoor 😉
Paarsie, kleine beer en nu gegroeid tot beer heeft al zijn nieuwe thuis gevonden, wat mooi!
Zo dat gaat allemaal rap que groeien en ontwikkelingen. Ze zagen er afgelopen week ook zooo goed uit! Het zijn een paar fijne mooie pups en Han en ik kijken uit naar het volgende bezoekje aankomende week.
Prachtig spul Annemarie, je mag er weer trots op zijn!
Wat leuk dat Beer z’n plekkie al gevonden heeft, dat moet gewoon zo zijn. En Truffel is en blijft een lekkere schat, die ook d’r plekkie gevonden heeft in dat zachte mandje! 🙂