En ik zie al een beetje op tegen het naderend afscheid. Zoveel reden temeer om nog eens extra van ze te genieten. En dat is prima, want vanochtend las ik in de rubriek “Medisch” van het tijdschrift “Hondenmanieren”: “Pups die op jonge leeftijd, (het liefst nog in het nest) veel geaaid worden, zijn actiever, tonen een grotere vitaliteit en hebben meer weerstand tegen ziekten. Psychisch zijn ze evenwichtiger en hebben zij meer zelfvertrouwen.”
Nou. een gevalletje win/winsituatie zou ik zeggen. Knuffelen, die hap! En dat doen we dan ook.
Arcturus, de groene reu, vindt het heerlijk om tussen Daaf en de leuning van de bank in te liggen. Een warm en veilig holletje, hij geeft zich er volledig aan over.
Sommige pups willen graag de voorzieningen eens testen. Zijn de puppiemandjes zacht genoeg, en de kauwmaterialen smakelijk en aantrekkelijk van uitvoering?
En is de Smartphone voldoende hip, kun je er een whatsappje mee versturen naar je broers en zussen, straks? Kleine Cyberdogs..
En zijn de slaapzakken van goede kwaliteit?
Doet het personeel voldoende moeite om contact te maken, niet alleen vanuit de hoogte?
En als er toevallig een scherp puppygebitje in het spel komt, zijn ze dan tolerant genoeg?
Zijn de deurstijlen van smakelijk materiaal?
Kortom, voor een Ballistic pup moet je heel wat in huis hebben. Uiteraard gaat het leven van de pups niet alleen maar over rozen..de chipper is geweest. Ze droegen het moedig, moet ik zeggen. Polaris liet zien dat hij niet haatdragend is, direct na het chippen kreeg ze gewoon een kus.
De pups gaan niet met lege handen naar hun nieuwe huis. Zoveel lieve vrienden brachten wat mee voor de pups, voor “on the road”. Leuk is dat.
Maar gelukkig zijn ze nog een dag of vijf hier, daarna zijn de eersten al vertrokken..onwerkelijk. Het is druk maar zo gezellig. Donna, Truffel en Maggie genieten van al het bezoek en zien er halsreikend naar uit.
Oma komt haar sterretjes regelmatig bewonderen.
René en Marijn zijn geweest, samen met Truffels nestzuster Sprotje.
Sprotje en Antares..halfzusjes.
Wim en Liz zijn gisteravond gezellig geweest, alledrie de meiden zijn dol op ze. Hier een dikke knuffel van Truffel voor Liz, zo erg dat ik hem niet zo goed op de foto kreeg.
De tunnel blijft een trekker. Die schaf ik voor een volgend nest weer aan. Deze kan niet meer, de geur begint wat..eh..erg aromatisch te worden.
De mandjes worden van nestgeuren voorzien. De pups zelf hebben er al allemaal ingelegen, maar Truffel vindt dat zij ook haar luchtje mee moet geven.
Maggie ook. Zij wil haar geur achterlaten, zodat de pups er aan denken om geen stoute dingen te doen en respect te tonen voor oudere honden. Er zijn er al een paar die een behoorlijke les van haar gehad hebben. Inmiddels hebben de pups heilig respect voor haar.
Dit is één van de dingen die ik het meest zal missen: zo’n hele hoop lieve zachte slapende pups. Te schattig voor woorden.
Maar ja, het moet gebeuren. Maandagavond ga ik contact zoeken met de toekomstige eigenaars, om de laatste stukjes van de puzzel te leggen. En dan hoop ik volgende week maandag een blogje te kunnen maken over acht gelukkige mensen/stellen/gezinnen met hun nieuwe Ballistic-puppy.
Leuk Annemarie!
Weet je al zeker welke achterblijft om de gelederen te versterken?
Zelf vond ik de puppytijd altijd erg leuk, maar na het uitvliegen naar de nieuwe baasjes onstnapte mij ook wel eens een zucht van opluchting 😉
He, weer kippenvel bij het lezen van je verhaal. Het zal niet mee vallen om die lieverds straks los te laten. Moet zeggen dat ik door het lezen van je blogs en het zien van de foto’s erg gecharmeerd ben van het ras. Lieve groet van Sandra Maat
Die laatste foto zegt toch alles! Wat zal je ze missen en wat zal je veel vrije tijd hebben. Maar, net als de vorige keer, je hebt het weer prachtig gedaan.
Lia
Geniet nog een weekje, Annemarie ! Het zijn heerlijke pups ! En leuke foto’s … met Daaf erop 🙂
En Mart op de grond … toch ook weer een keer iets anders 😉 En die laatste foto is gewoonweg prachtig !
Hee,een zondagblog! Wat een verassing!
Jee….wat zijn ze alweer gegroeid sinds wij ze hebben gezien zeg!
En wat zullen het vitale,energieke,gezonde en zelfverzekerdee pups zijn door al het geknuffel van jullie en alle visite. Dat komt helemaal goed.
Wat zal het straks stilletjes zijn he,zonder al dat tuig. Maarja,een stukje tuig blijft gelukkig bij jullie wonen. Ben heel benieuwd wie dat zal zijn hoor. Wie de deurpost verder zal strippen,hi hi.
Oh,wat zijn die foto’s toch grappig van die grote meiden in de iniminimandjes,ha ha,zo lief.
Ik vind,net als Lia zegt,je hebt het prachtig gedaan Annemarie.
Ik kan weer vol trots van alles vertellen over ” de fokker van mijn hondjes” tegen mensen om me heen.
Ik hoor je morgen.
Xxx,brenda
Je hebt weer een mooie klus geklaard Annemarie! Net als Jacqueline heb ik ook altijd een zucht van opluchting als ze gezond en wel uitvliegen….. het is een prachtige en gezellige tijd, maar ook een heel vermoeiende. En wanneer je fijne pupeigenaren hebt gevonden voel je toch ook een beetje het feestje voor hen, op de dag waarop zij hun pup komen halen ;>). En er blijft er eentje achter, dat helpt ook om er vrede mee te hebben, je kunt dan met je eigen kleintje aan de slag. Hopelijk zien we ze alle 9 terug op de jongehonden en veteranendag in 2014!!
Och, och, och wat is dit blogje weer genieten !!! Met driedubbele uitroepteken dus. 😉
Prachtige blog weer Annemarie. En wat zijn ze toch weer gegroeid, jeetje! Ze zien er allemaal zo happy en tevree uit, als dat geen compliment richting jou is, dan weet ik het ook niet meer.
Toen ik las dat de eerste pup over vijf dagen al gaat uitvliegen kreeg ik toch zomaar even een shockje, haha! Jee wat gaat de tijd toch snel he. We wachten morgen je telefoontje af en kijken enorm uit naar aankomend weekend. Daarbij realiseren we ons heel goed dat het voor jou een weekend van dubbele momenten zal gaan worden.
Maar eerst nog heerlijk genieten van je hooligans!
Wat zijn ze toch lief die schattige pupjes. Ik wilde echt niet meer naar huis gisteren maar het liefst tussen de zachte lijfjes met tevreden knorretjes blijven slapen. Alleen moeten ze dan niet net wakker worden en hun tandjes overal in me zetten! Ze zijn echt te leuk voor woorden. Alvast sterkte voor het uitvliegmoment. En ik zie dat je me weer op zijn allercharmantst op de foto hebt gezet 🙂 Maar voor een knuffel van Truffel lig je meteen in katzwijm 😛 Op mijn blogje staan een paar andere foto’s (onder andere de goed uitgedachte maar helaas mislukte kidnap van Oranje in mijn rode tas).
Dit blogje heeft weer een hoog knuffelgehalte vind ik. Die blik van Daaf is goud waard, zo’n typische tienerblik. En Truffel en Maggie in die mandjes!! Aaaghhh wat heerlijk. Die geuren bieden straks vast de troost die ze in de eerste nacht(en) zo nodig hebben.
En dat ik/wij niet meer veel langer kan/kunnen wachten en we de pups stuk voor stuk schitterend vinden.. dat hoef ik niet meer te benadrukken toch?? Zo logisch als wat. Naast Leo en Nora een nieuwe verliefdheid. Ooooh!
Altijd fijn hè Annemarie als hetgeen je doet nog eens bevestigd wordt in een gerenomeerd tijdschrift 😉
Ga zo door 🙂
Lisette, ik zal eens even je blogje bekijken naar de rest van de foto’s. Deze foto doet je geen recht dacht ik zo hahaha
die laatste foto is echt fantastisch!! Wat een heerlijke bult whippetjes!
Succes met de laatste puzzelstukjes 😉