De pups zijn nu zeven weken, ze zijn lekker gegroeid. Anyl (roze) woog 338 gram bij de geboorte, nu 3110 gram. Truffel (rood) woog 344 gram, nu 3180 gram. Freya (oranje) woog 290 gram, nu weegt ze 2930 gram. Fenna (paars) woog 314 gram, nu 3190 gram. Huntertje (blauw) woog 272 gram, en nu 3290 gram, dat maakt hem de zwaarste en dat zie je ook wel, een lekker rond stevig ventje. Melvin (groen) woog 261 gram, nu 3190 gram. Ook een stevige vent. Sprotje (kerst) woog 271 gram, en is nu precies 3000 gram, ze is niet meer de kleinste, het is een lekker stevig puppie. En Dakota (appelgroen) woog 286 gram, en weegt nu 3030 gram. Ze hebben hun gewicht dus ongeveer vertienvoudigd, deze zeven weken. Er gaat dan ook aardig wat vlees door, op een dag.
Dat hebben ze ook nodig want het is een actief stelletje. Vandaag hebben ze voor het eerst in de echte sneeuw gespeeld. David doet de deur open..
De dappersten gaan voorop. Allemaal zijn ze behoorlijk verwonderd, wat is dit nu??
Hunter durft wel. Hij neemt het allemaal eens in zich op.
Al gauw beslissen ze dat sneeuw best wel geweldig is.
Sprotje is niet bang aangelegd en geniet van de nieuwe ervaring.
Maar na een paar minuten haal ik ze toch maar weer binnen. Het is wel erg koud nu, en als de eerste pup gaat rillen, haal ik ze lekker weer de warme kennel in. En ook daar wordt heel wat afgespeeld. Donna heeft ontdekt dat haar kinderen nu groot genoeg zijn om heerlijk mee te spelen, en ze brengt ’s ochtends meestal een uurtje in de kennel door. Bijvoorbeeld om een bot te eten met Melvin,
Of om met al haar pups een trekspelletje te doen met een bever.
Ze speelt graag met haar kinderen, maar tolereert niet alles. Soms krijgt er één een flinke correctie. Hier ligt Truffel, nog zwaar onder de indruk van haar moeder.
Ze weet dat ze even heel nederig moet zijn en wacht af, tot Donna zich weer met iets anders gaat bemoeien. Nu is het niet de goede tijd om brutaal te zijn..
In de post vonden we een schattig kaartje. Voor Truffel. Van Syl. Wat ben je toch een schat, Syl.
Van al dat spelen word je soms toch moe. Dus ga je lekker tegen de warme lijfjes van je broers en zusjes aanliggen, in de bench.
Hier nog een gecrashte pup, Freya kan haar ogen niet meer openhouden en valt in slaap, in de nek van Daaf. Twee lieve puppies..
Ook Hanneke is nog op bezoek geweest, met haar Westie. De pups vonden het een leuk hondje, en Hanneke vonden ze ook heel lekker. Donna vraagt zich af, of ze die kennel weer uitmag.
Tja, nog een weekje genieten, en dan is het voorbij. Ik merk wel aan de pups dat ze er aan toe zijn. Ze zijn klaar voor een grotere wereld, meer persoonlijke aandacht (en opvoeding 🙂 ) , meer kansen om zich verder te ontplooien. Het zijn stuk voor stuk aantrekkelijke pups, lekker stevig, niet te bang en altijd in voor een knuffel.
Ook voor Truffel is het fijn als ze dadelijk niet meer één van de acht is (ze krijgt nu geen enkel privilege boven de andere pups) maar lekker mee mag in de auto, in de kamer spelen met Donna, slapen op schoot.. Dus het is goed zo, zoals het gaat.
Wat gaat het hard hé! En wat mooi dat je nog sneeuw heb kunnen meemaken met de pupjes! Hun eerste sneeuw met z’n allen en hun moeder, mooi!
Ze hebben ook prachtige gewichten! Nu besef ik pas hoe dunnetjes Fien was. Die was neteen 2,5 kilo toen ik haar ophaalde (7 weken en 2 dagen oud). Bolle buik van de wormen maar puppyvet heeft ze nooit gehad.
Geniet nog lekker van ze de laatste week. Fijn dat ze er zo aan toe zijn, maakt het afscheid hopenlijk ietsje minder moeilijk (al zou ik er zelf niet aan moeten denken). Je hebt ze een geweldige start gegeven!!!
Dank je, Naära. 🙂
Wat leuk dat ze even kennis konden maken met de sneeuw. En je hebt gelijk; op een gegeven moment zijn ze toe aan nieuwe bazen en is het helemaal niet zo erg dat ze weggaan. Júist niet, als je al die blije gezichten van nieuwe eigenaren ziet.
Je gaat binnenkort een hoop mensen erg blij maken met hun nieuwe ‘kind’ 😉
Voordat ze weggaan kom ik graag nog eens langs om mijn nieuwe lens uit te testen 😉
Je bent zeer, zeer welkom. 🙂
Weer een heerlijk verhaal en wat een ontdekking, sneeuw……
Die kopjes spreken boekdelen….waaaaa koud…maar daarna heerlijk speel genot!
Tja nog 1 weekje genieten van 8 over heerlijke puppie’s…wat zal het rustig worden bij je thuis Annemarie.
Maar wat hebben ze het super goed gehad bij jou, je bent echt een super fokster. De nieuwe baasjes vallen zelf ook met hun **** in de boter.
Genieten, genieten, genieten en als de tijd er is….wens ik je toch sterkte met het afscheid nemen van die overheerlijke mooie puppie’s.
En als je dan eenmaal gewend ben, zou toch eens graag langs willen komen, even komen puppie knuffelen, kroelen en ruiken aan je prachtige truffel……
Monique, Dennis en Rico, hier kan ik maar één woord op zeggen: Welkom!!!
Oh heerlijk ! Pups in de sneeuw ! Zelfs daar zijn ze mee gesocialiseerd. Well done, Annemarie !
De foto’s zijn weer prachtig. En het is goed dat Donna Truffel onder de knoet houdt. Dat zal ze waarschijnlijk nog wel meer moeten doen !
Zullen we binnenkort hier eens een dagje plannen, Tinne? Zo goed voor Truffel, al die andere honden, en zo goed voor ons, bijkletsen met een glaasje champagne.. Voor Xianneke een zachte mand met slaapzakje, op een rustige plek.
Heerlijke foto’s van Donna die zo leuk speelt met haar kinderen ;>). En wat geeft Truffel zich prachtig over aan Donna, echt heel goed. Ja, die achtste week is de week waarin je beseft dat ze toe zijn aan hun eigen nieuwe leven. Ze vervelen zich in hun kennel en zijn toe aan een grotere wereld met allerlei gebeurtenissen en contacten. Die kun je als fokker niet bieden aan zo’n grote groep pups. En dat je zelf toe bent aan individueel contact met je eigen Truffeltje. Zo was het hier ook in de vorige nesten, ik kan het me nog goed herinneren, alhoewel ik nu merk dat het met maar vier pups toch weer anders is; het lukt dan wel soms om ze individueel aandacht te geven. Die week vliegt om, maar voor de nieuwe eigenaren wordt het binnenkort feest, heerlijk toch? En mocht je het niet droog houden wanneer de eerste vertrekt: dat is te verwachten, maar degenen die daarna vertrekken zul je met een vrolijk gezicht uit staan zwaaien, wedden? En daarna is het verder genieten geblazen van moeder en dochter……
Ik denk dat ik het voornamelijk droog ga houden, Monique, alle pups krijgen zo’n wereldplek en geweldige eigenaars. Maar met Huntertje wordt het moeilijk. Je weet waarom.
Ik heb vandaag nog zò aan jullie gedacht joh!! Dat doe ik natuurlijk anders ook wel,maar nu met die sneeuw was ik zooo benieuwd of de pups even mochten spelen met dat gekke witte spul.
Wat zal jjij genoten hebben dat het juist nu nog effe flink heeft gesneeuwd,nu ze er nog allemaal zijn…ik had er zoooo graag even bij willen zijn.
En wat grappig dat Huntertje ( ik vind het zo lief klinken,dat ” tje ” erachter aan…) de zwaarste is.
Heel in het begin had ik liever een klein tenger whippetje.Totdat ik op 24 september Jagga ontmoette…..Toen grapte ik nog dat ik toch juist liever de grootste uit het nest had…..Nu blijkt dat ook werkelijk zo te zijn.
Het is inderdaad helemaal wat Naära zegt,je hebt ze een hele goed start gegeven!Daarvoor zal ik volgende week bedanken met een hele dikke knuffel.
Wat leuk hè dat Donna nu lekker met haar kinders kan ravotten.En wat is die foto van Donna met melvin leuk zeg.
Nou meid,geniet nog lekker van het laatste weekje met alle hondjes bij elkaar.
En daarna,als alle hondjes bij hun nieuwe baasjes zijn,heb je lekker alle tijd om van je eigen truffeltje te genieten.En natuurlijk van Donna en maggie.
Groetjes van Brenda
Ze zijn prachtig gelijkmatig opgegroeid mooi. De sneeuw tja dat is zulk mooi spul. Heerlijk om doorheen te lopen net 10km in de benen. Nog 1 weekje en dan kunnen wij hier gaan genieten van de mooie roze dame en jullie van Truffeltje, t’is een lekker ding.
Wat is het toch iedere keer weer geweldig mooi om de foto’s te zien en de verhalen te lezen. De pups zijn inderdaag heel hard gegroeid, eigenlijk zijn het acht wondertjes.
Ja, leuk ook dat ze al met sneeuw hebben kennis gemaakt, daarmee hebben ze lekker kunnen spelen. Ziet er allemaal even snoezig uit zo in de kennel bij elkaar. En knuffelen kunnen ze allemaal als de beste volgens mij. Over een weekje loopt Fenna hier rond en gaat voor ons het grote genieten beginnen, we kunnen haast niet meer wachten.