Morgen zijn de pups al weer een week oud. Ze zijn vitaal, dik en rond en zijn allen goed gegroeid. De hoogste tijd voor de namen dus. Het lijkt misschien vreemd, maar ik heb acht namen, en acht puppies. Maar welke pup welke naam krijgt..dat weet ik pas met zes weken, als ik mijn eigen keuzes gemaakt heb. Als de chipper komt, is de tijd om de namen aan de puppies te koppelen.

En dan nu, die namen, en het waarom. Ik heb twee fantastische ouders, die er altijd onvoorwaardelijk voor mijn broer René en mij geweest zijn. Ik hou verschrikkelijk veel van ze, en ben zo blij dat ze er nog zijn, vitaal en al.

En nog zijn. Elke dag weer.

Daarom wil ik graag dit eerste nest opdragen aan mijn vader.

Het grootste deel van zijn leven is hij bezig geweest met de vliegerij. In de Luchtmacht, als operationeel directeur van Rotterdam Airport, als algemeen directeur van Eindhoven Airport, als vlieginstructeur. Drukke banen, toch heb ik nooit het gevoel gehad dat ik aandacht te kort gekomen ben. Als kind was ik erg vaak ziek, hele winters lang geplaagd door longontstekingen. De nachten bracht ik vaak hoestend door, en vaak kwam mijn vader dan even naar beneden, midden in de nacht, voor een praatje, een spelletje pesten..terwijl de wekker in de ochtend toch weer op tijd ging. Toen hij met pensioen was, waren daar de kleinkinderen.

Mijn ouders hebben altijd opgepast op David, een dag in de week, zijn babykamer daar was bijna eerder klaar dan de mijne. Pap ging op zo’n oppasdag vaak even met Daaf naar de IKEA, naar het ballenbad. En daarna natuurlijk een ritje naar MacDonalds.. Maar David is vast ook één van de weinige kinderen, die op zijn vierde jaar al zijn eerste vliegles kreeg, van zijn opa.

Het was een prachtig gezicht, Daafje achter de knuppel van het toestel, zelfs even een stukje “alleen” vliegend, onder het toeziend oog van opa.

En natuurlijk kreeg hij zijn certificaat, Daaf zag nog wat witjes want vliegen terwijl je eigenlijk nauwelijks boven het dashboard uit kunt kijken, daar kun je een beetje misselijk van worden.

Mijn ouders zijn ook gek met onze Whippets. Oma heeft altijd iets lekkers in haar tas voor haar kleinhonden als ze komt. Onze Harley was bijzonder gesteld op mijn vader. Als pap eenmaal plaatsgenomen had op de bank, sprong Harley er gelijk bij en bleef de hele avond op zijn schoot liggen. Aangezien mijn vader vaak ribcord broeken draagt, en Harley altijd enorm verhaarde, leverde dit altijd een Harleyvormige afdruk op de kleding van mijn vader op. De plakroller ligt tot op de dag van vandaag nog in de la, helaas niet veel meer gebruikt.

In het begin van dit jaar moesten we Harley laten gaan. Ook tot groot verdriet van mijn ouders. Kort daarop werd mijn vader ziek. Een gemene ziekte, maar omdat hij nog sterk en vitaal is, vonden de artsen het zeker wenselijk om geen afwachtend beleid aan te houden, maar stevig te gaan behandelen. Zeven weken lang is mijn vader elke dag in zijn eigen auto naar de bestraling gereden. En hij heeft het uitstekend doorstaan. Onlangs was de controle, en mijn vader is genezen verklaard. Goddank. Nu mogen we het kerstfeest vieren met gezonde ouders, en een nieuwe generatie Whippets, die allen een fijn leven tegemoet gaan bij hun nieuwe gezinnen.

De namen van deze hondjes zijn de namen van vliegtuigen waar mijn vader op gevlogen heeft, niet allemaal, maar wel een stuk of vijf. Het zijn kleine stoere gevechtsvliegtuigen. Passend bij de hondjes, vind ik, niet zo groot maar snel en dapper.

Voor de reuen:
Ballistic Hunter
Ballistic Spitfire

En voor de teven:
Ballistic Dakota
Ballistic Gloster Meteor
Ballistic Tiger Moth
Ballistic Sea Fury
Ballistic Fouga Magister
Ballistic Fairey Firefly.

Zo, dan bent u nu weer helemaal bij. Nou ja, niet helemaal misschien..nog een paar fotootjes van het grut met zes dagen.

Wat een snoepies hè.

Er komt al wat pigment op de neusjes.

Twee zusters, qua kleur leuk op elkaar aansluitend.

En al dit groeigeweld vindt plaats in de Whippetbabykamer.

Verder is vandaag Jacqueline Wagener even aangewipt, met haar camera. Daar ben ik altijd blij mee, ze maakt schitterende foto’s (en het is ook een gezellig mens.) Om dit blog niet al te zeer te belasten, bij deze de link naar de foto’s:
https://www.hondenforum.nl/plaza/viewtopic.php?f=26&t=232808
Bedankt, Jacqueline!